Na początku 1958 r. dyskutowano nad przyszłością szybowców dwumiejscowych, nad ich osiągami i tendencjami rozwojowymi. Wnioski zebrane z eksploatacji seryjnych szybowców SZD-9 ”Bocian”, postęp w technologii budowy oraz chęć poprawienia osiągów- były impulsem do podję­cia dalszych prac modernizacyjnych nad tym udanym szybowcem.

W 1958 r. inż. inż. Władysław Okarmus i Piotr Mynarski opracowali w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym projekt dwumiejscowego szybowca SZD-23 ”Bocian 2”. Zało­żenia aerodynamiczne oraz konstrukcyjne prze­jęto z SZD-9 bis. Zachowano też m.in. ujemny skos skrzydeł (umożliwiający lot z jednoosobową załogą bez potrzeby dodatkowego wyważania), kabinę w układzie tandem (jednak drugą kabinę wydłużono). Szybowiec mógłby startować z lin gumowych, za wyciągarką i za samolotem.

Zauważalne różnice, to m.in.: większe wydłu­żenie skrzydeł przy tej samej powierzchni (co spowodowało wzrost rozpiętości), hamulce drewniane zastąpione metalowymi. Kadłub drewniany o przekroju zmniejszonym do 0,48 m² (kadłub smuklejszy), zwiększony przekrój tyłu kadłuba. Uproszczona technologicznie i konstrukcyjnie partia centralna kadłuba. Wciągane i częściowo chowane podwozie (podobnie jak w SZD-8 "Jaskółka") oraz możliwość instalowania balastu wodnego w skrzydłach. Szybowiec miał być do­puszczony do akrobacji (figury podstawowe) oraz do lotów chmurowych.

Wykonano jego projekt wstępny, a następnie pełne obliczenia aerodynamiczne szybowca. Prac konstrukcyjnych ani obliczeń wytrzymało­ściowych nie rozpoczęto, bowiem nasilenia prac biura konstrukcyjnego, a zwłaszcza we­wnętrzny konkurs na szybowiec klasy standard, wygrany przez ten sam zespól (SZD-24 "Foka")- uniemożliwiły realizację projektu SZD-23. Wpływ na decyzję w tej sprawie mogło też mieć zabieganie Aeroklubu PRL o szybowiec dwumiejscowy, ale o konstrukcji metalowej.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy wolnonośny średniopłat o konstrukcji drewnianej.
Skrzydła wolnonośne, drew­niane, o obrysie trapezowym, dwudzielne, jednodźwigarowe z kesonem pracującym na skrę­canie. Skos skrzydeł wynosił -3,1°, wznios 3°, kąt zaklinowania +6°. Część przednia skrzydeł była kryta sklejką, zaś ich część spływowa i lot­ki opłótnione. Profil od kadłuba do odległości 2 m od kadłuba NACA 43018 zwichrzony do NACA 43012A w końcówce. Zwichrzenie geo­metryczne -2°. Lotki były szczelinowe, dwu­dzielne, wyważane aerodynamicznie i masowo. Hamulce aerodynamiczne o konstrukcji metalowej. Istniała możliwość instalowania balastu wodnego w skrzydłach.
Kadłub drewniany, półskorupowy o przekroju owalnym (największa pow. 0,48 m²), kryty sklejką. Część centralna kadłuba miała kratownicę. Szybowiec był wyposażony w 2 za czepy (przedni i tylny), hak do startu z lin gumo­wych. Wygodna kabina o dobrej widoczności miała dwudzielną osłonę, której część przednia była odsuwana w przód, zaś tylna- do tyłu.
Usterzenie wysokości było drewniane, wolnonośne, nie dzielone. Profil w płaszczyźnie sy­metrii NACA 0012 przechodzący w NACA 0009 w końcówkach, kąt zaklinowania -3°. Usterze­nie kierunku miało profil NACA 0012 u nasady przechodzący w NACA 0009 w końcówce.
Podwozie jednotorowe, wciągane i częściowo chowane podwozie, kółko o wymiarach 400 x 150 (wg [4]- 350 x 135). Koło główne pod­wozia przesunięte poza środek masy szy­bowca pustego, miało hamulec szczękowy.

Wyposażenie- tablica przyrządów, wyposażona w typowe przyrządy pilotażowo- nawigacyjne, przewidzia­no tylko w przedniej kabinie, wspólną dla oby­dwu pilotów. Szybowiec wyposażony w bagażnik na barograf, kieszeń na mapy, instalację sanitarną, odgromową i wentylację (nawiew). Przewidziano możliwość zabudowa­nia aparatury radiowej i tlenowej (KP-18), na żą­danie zamawiającego.

Dane techniczne SZD-23 (wg [4]):
Rozpiętość- 18,5 m, długość- 8,3 m, wysokość- 1,8 m, powierzchnia nośna- 20,0 m², wydłużenie- 17,1.
Masa własna- 340 kg, masa startowa- 510 kg.
Prędkość dopuszczalna- 240 km/h, prędkość  w atmosferze burzowej- 147 km/h, prędkość holowania- 130 km/h, prędkość za wyciągarką- 100 km/h, prędkość minimalna- 58 km/h, doskonałość max- 28,3 przy prędkości 85 km/h, opadanie minimalne- 0,8 m/s przy prędkości 73 km/h.