Mikołaj Surmanowicz z Kalisza, będąc już na emeryturze, zbudował w latach 1971-1973 mięśniolot- wiropłat oryginalnej konstrukcji, który startował z rozbiegu.

Na zdjęciu widoczny jest jego mięśniolot z uszkodzonym podwoziem podczas prób, które odbyły się 15.10.1973 r. na lotnisku Aeroklubu Ostrowskiego w Michałkowicach. Dalsze próby miały miejsce w październiku 1974 r. i latem roku następnego i według konstruktora wypadły pomyślnie, mięśniolot wykonał kilka skoków. Dalszym próbom kres położyła śmierć Mikołaja Surmanowicza w 1975 r.

Wg konstruktora próby mięśniolotu wypadły pomyślnie. Twórca mięśniolotu- wiropłatu podawał, że jego konstrukcja była niezwykle trudna i pracochłonna w budowie. Kosztowna i wymagająca poważnych studiów literatury fachowej i matematyki oraz intuicji- przysłowiowego nosa lotniczego. Mięśniolot był wykonany z najlepszych, lecz kosztownych materiałów.

Dzięki rodzinie konstruktora w 2005 r. mięśniolot trafił do Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.

Konstrukcja.
Jednoosobowy wiropłat- rower z wirnikiem trójłopatowym.
Materiały konstrukcyjne to: stale stopowe, duraluminium, drewno balsowe, sosnowe i brzozowe. W konstrukcji zostało użytych ponad 50 łożysk!
Łopaty o  profilu NACA-0012 (zmodyfikowanym). Specjalne rozwiązanie tarczy sterującej wirnika sprawiało, iż mięśniolot był samostateczny.
Belka ogonowa (jesionowa) zakończona była statecznikami pionowym i poziomym.
Podwozie trójpodporowe (pierwotnie- dwupodporowe), złożone z przedniego koła typu rowerowego i dwóch małych kół z tyłu po bokach.

Napęd- wirnik napędzany był za pomocą korby o napędzie nożnym, z której obrót przenoszony był przez łańcuch na koło zębate u podstawy kolumny wirnika i dalej na wał wirnika. Wirnik miał powierzchnię 20 m² a maksymalne obciążenie jednostkowe wynosiło 4,5 kg/m³. Przyrząd sterowy stanowiły obrotowe uchwyty, na które nawinięto cięgna połączone z tarczą sterującą. Szacowana moc potrzebna do startu wynosiła od 0,3 do 0,5 KM. Moc napędu była jednocześnie przekazywana na wirnik i przednie koło.

Dane techniczne (wg [4]):
Średnica nośna wirnika- 5 m, pole powierzchni wirnika nośnego- 19,6 (wg [2]- 20,0) m².
Masa własna- 17 kg.
Prędkość- 60- 70 (wg [2]- 35- 40) km/h, prędkość startowa- 20- 30 km /h, pułap- 2- 3 m, rozbieg wiatrakowca- 30- 40 m.