Supermarine "Spitfire" Mk.X, 1944

Samolot rozpoznawczy. Wielka Brytania.
Samolot rozpoznawczy Supermarine ”Spitfire” Mk.X. (Źródło: archiwum).
W pierwszej połowie 1943 r. przeprowadzono próby kilku egzemplarzy samolotu myśliwskiego Supermarine ”Spitfire” Mk.VIII, w których zamiast silnika Rolls-Royce ”Merlin” zainstalowano silniki Rolls-Royce ”Griffon” serii 60, wyposażone w dwustopniową sprężarkę umożliwiającą rozwijanie dużej mocy na znacznej wysokości. Po pomyślnym zakończeniu prób, wersja z silnikiem ”Griffon” oraz z płatowcem opartym na ”Spitfire” Mk.VIII skierowano do produkcji pod oznaczeniem Supermarine ”Spitfire” Mk.XIV. Postanowiono opracować również nową wersję rozpoznawczą wyposażoną w silnik ”Griffon” oraz w kabinę ciśnieniową.

Nie chcąc badać dwóch nowych rozwiązań w jednym prototypie, skierowano do krótkiej produkcji dwie nowe wersje rozpoznawczych: ”Spitfire” PR Mk.X (typ 387) (wg innych źródeł- Typ 362) i Supermarine ”Spitfire” PR Mk.XIX (typ 389). Ten pierwszy, z silnikiem ”Merlin 77”, był zbliżony do masowo stosowanego Supermarine ”Spitfire” PR.XI, różniąc się od niego tylko ciśnieniową kabiną. Typ 389 stanowił natomiast hybrydę ”Spitfire” PR Mk.XI (fotograficzna i skrzydłowe zbiorniki paliwa) z ”Spitfire” F Mk.XIV (płatowiec i silnik i aparatura). W wersji PR Mk.X usunięto całe uzbrojenie, ale pozostawiono kabinę ciśnieniową. Napęd stanowił silnik Rolls Royce ”Merlin 77”. W skrzydłach w miejsce uzbrojenie, zamontowano 2 zbiornika paliwa.

W kwietniu-maju 1944 r. zbudowano 16 PR.X. Wykorzystywana była do rozpoznania z dużych wysokości. Wprowadzona do jednostek w maju 1944 r. a wycofana we wrześniu 1945 r. Wersja ta znalazła ograniczone zastosowanie jako wysokościowy samolot rozpoznawczy w Dywizjonach 541 i 542.

W Polsce.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy dolnopłat o konstrukcji metalowej.
Skrzydła trójdzielne, jednodźwigarowe o obrysie eliptycznym. Pod skrzydłem znajdowały się chłodnice cieczy silnika. Pokryte blachą, lotek- płótnem.
Kadłub półskorupowy, pokryty blachą, składał się z trzech sekcji: centralnej, przedniej i ogonowej. Kabina zakryta.
Usterzenie wolnonośne. Pokrycie stateczników blachą duralową, pokrycie sterów płótnem lub blachą.
Podwozie klasyczne chowane w locie.

Silnik- rzędowy Rolls Royce ”Merlin 77”.

Dane techniczne:

Inne wersje:
Supermarine ”Spitfire” Mk.I/Mk.II/Mk.III
Supermarine ”Spitfire” PR Mk.IV/Mk.IV
Supermarine ”Spitfire” Mk.V
Supermarine ”Spitfire” Mk.VI/Mk.VII/Mk.VIII/Mk.23
Supermarine ”Spitfire” Mk.IX
Supermarine ”Spitfire” Mk.XI,
Supermarine ”Spitfire” Mk.XII (Mk.IV, Mk.XX)
Supermarine ”Spitfire” Mk.XIII
Supermarine ”Spitfire” Mk.XIV
Supermarine ”Spitfire” Mk.XVI
Supermarine ”Spitfire” Mk.XVIII
Supermarine ”Spitfire” PR.XIX
Supermarine ”Spitfire” Mk.21
Supermarine ”Spitfire” Mk.22
Supermarine ”Spitfire” Mk.24

Źródło:

[1] Matusiak W. ”Supermarine Spitfire PR.XIX”. Lotnictwo nr 6/2005.
[2] Price A. ”Supermarine Spitfire cz. 1”. Seria Monografie Lotnicze nr 38. Wyd. AJ-Press. Gdańsk 1997.
[3] Matusiak W. ”Supermarine Spitfire cz. 3”. Seria Monografie Lotnicze nr 40. Wyd. AJ-Press. Gdańsk 1999.
blog comments powered by Disqus