Doświadczenie uzyskane przy budowie szybowca Stanienda nr 2 zachęciło Emanuela Staniendę do budowy trzeciego szybowca. Projekt wzorowany był na sylwetce szybowca konstrukcji Bräutigama, którego opis był publikowany w czasopismach. Szybowiec został zbudowany w latach 1929-1930 (lub 1929-1931). Następnie przechowywany był w stanie zdemontowanym w budynku byłej kręgielni restauracji ””Ogrodowa” w Panewnikach koło Katowic.

W 1932 r. konstruktor zwrócił się do instr. pil. A. Pawliczka z prośbą o oblatanie szybowca. Okazało się, że szybowiec przechowywany w pomieszczeniu bez ścian i z dziurawym dachem, ma popaczone od wilgoci płaty i kadłub. Wykonano na nim tylko kilka ostrożnych krótkich lotów ślizgowych. Okazało się, że szybowiec nie nadaje się do użytku. Został skasowany.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy wolnonośny górnopłat o konstrukcji drewnianej.
Płat jednodźwigarowy z kesonem krytym sklejką.

Dane techniczne Stanienda nr 3 (wg [2]):
Rozpiętość- ok. 16 m.