Edward Sopora urodził się dnia 31.07.1903 r. w Chorzowie. Mając siedem lat razem z bratem Wojciechem zbiera zdjęcia lotnicze, doda­wane jako reklamę do czeko­lady. Kolekcjonowanie zdjęć wpływa dodatnio na zainte­resowanie się budową modeli latających. W 1917 r. bu­duje modele latające z silni­kiem na sprężone powietrze. W 1919 r. rozpoczął studia na wydziale lotniczym Szkoły Technicznej w Zwickau, któ­rą ukończył w 1923 r. Po studiach wrócił do Chorzowa i razem z bratem przystąpił do konstruowania trzech samolotów sportowych: Silesia S-1, Silesia S-2 i Silesia S-3. Pierwsze dwa projekty nie zostały zrealizowane. Do budowy samolotu Silesia S-3 przystąpili w swym warsztacie mechanicznym w Chorzowie na Górze Redana. Warsztat ten nazwali Pierwszą Śląską Fabryką Samolotów. Prócz konstruktorów pracowało w niej dwóch rzemieślników i pilot oblatywacz. Samolot został oblatany w 1923 r. jednak nie był udany. (Wg [3]- w październiku 1923 r. została zakończona budowa samolotu sportowego Silesia S-1. Samolot Silesia S-2 został zapro­jektowany, ale nie zbu­dowany. Podobnie rzecz się miała z samolotem Silesia S-3).

W maju 1925 r. zbudowano drugi z kolei sa­molot, który otrzymał ozna­czenie Silesia S-4. Pierwszy lot wy­konał w czerwcu 1925 r.

W październiku 1927 r. był jednym ze współorganizato­rów Klubu Pilotów Woje­wództwa Śląskiego, a dwa la­ta później rozpoczął pracę na lotnisku w Katowicach w cha­rakterze szefa technicznego klubu. Był również współor­ganizatorem Śląskiego Klubu Lotniczego w 1930 r. i Aeroklubu Śląskiego w 1931 r. W 1930 r. zaczął latać na sa­molotach.

Edward Sopora, zachęcony dobrymi wynikami lotów S-4 oraz otrzymanym zamówie­niem Śląskiego Klubu Lotni­czego, przystąpił do wykona­nia planów nowego dwumiejscowego samolotu szkolnego Silesia S-10 (wg [3]- Silesia S-5). Prace nad tym sa­molotem jednak przerwano. Katastrofa samolotu Silesia S-4 z 17.06.1931 r., w której zginął pilot Z. Prabucki, spowodowała wycofanie przez Aeroklub Śląski zamówienia na samolot S-10. Doprowadziło to do likwidacji Pierwszej Śląskiej Fabryki Samolotów braci Soporów.

W 1932 r. Edward Sopora uzyskał licen­cję pilota samolotowego, przy czym nadal pracował na lotnisku. W 1933 r. zdobył uprawnienia instruktora samo­lotowego PW Lotniczego. W 1935 r. przeszedł na stanowi­sko szefa technicznego do Szkoły Pilotów w Aleksandrowicach (Bielsko-Biała). W 1936 r. ukończył pierwszy kurs skoczków spadochronowych w Legionowie i otrzymał uprawnienia instruktora spadochro­nowego na Okręg Śląski LOPP w Katowicach. Od 1937 r. latał społecznie na jedynym na Śląsku samolocie sa­nitarnym RWD-13. W tym samym roku zaczął latać na szybowcach. Na stanowisku szefa technicznego pozosta­wał do wybuchu wojny. Przez okupanta został wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec. Po wojnie przystą­pił do pracy w Aeroklubie Śląskim jako szef techniczny, gdzie zatrudniony był do 1949 r. Od 1949 r. do 1962 r. pracował w Centrali Maszyn Biurowych w Katowi­cach.

W 1958 r. zaczął znowu latać na samolotach i otrzymał po­nownie licencję pilota spor­towego. Do 1962 r. wylatał na samolotach 2186 h.

Konstrukcje:
Silesia S-1, 1923, projekt samolotu sportowego.
Silesia S-2, 1923, projekt samolotu sportowego.
Silesia S-3, 1923, samolot sportowy.
Silesia S-4, 1925, samolot sportowy.
Silesia S-10, 1931, projekt samolotu szkolnego.