Kolejnym etapem rozwoju lekkiego śmigłowca SM-4 i SM-4GTD (SM-5) stał się projekt SM-6, opracowany w 1965 r. w biurze konstrukcyjnym WSK Świdnik, kierowanym przez mgr. inż. J. Olejnika. Jako napęd służył również silnik GTD-350, wypróbowany w śmigłowcach PZL Mi-2.

Po opracowaniu koncepcji przeprowadzono szereg konsultacji z potencjalnymi użytkownikami maszyny. Na podstawie tych opinii opracowano założenia konstrukcyjne, a następnie projekt wstępny. Równolegle prowadzono prace badawcze w Instytucie Lotnictwa, gdzie przedmuchano model SM-6 w tunelu aerodynamicznym T-1 oraz zbadano przepływ powietrza do silnika umieszczonego w kadłubie za przedkładnią główną. Ponadto podjęto badania dynamiczne modelu śmigłowca na zjawisko rezonansu przyziemnego.

W trakcie opracowania projektu technicznego prace zostały przerwane. Decyzja ta wynikła z ogólnych tendencji gospodarczych. Nastąpiła zmiana stosunku ekipy rządzącej Władysława Gomułki do przemysłu lotniczego oraz jego dążenia do likwidacji produkcji lotniczej.