Kpt. Aleksander Sipowicz z Wojskowej Centrali Badań Lotniczych podjął w 1923 r. prace nad otrzymaniem lepszej stateczności poprzecznej w locie z małą prędkością. Prace trwały z przerwami przez dwa lata. W tym czasie wypróbował wiele sposobów. W 1926 r. w Centralnych Warsztatach Lotniczych w Warszawie został zbudowany samolot doświadczalny Sipowicz 1 (wg [3]- Kapitan Sipowicz 1) projektu Aleksandra Sipowicza. Konstruktor zastosował na nim płat swego pomysłu, z ujemnym wzniosem oraz z dodatkowym skośnym płatem na tylnym zastrzale w celu zapewnienia samolotowi lepszej stateczności poprzecznej niż u innych samolotów. Do budowy samolotu został wykorzystany kadłub samolotu Nieuport 80E2 wraz z podwoziem oraz usterzenie samolotu Ansaldo A-1 ”Balilla”. Źródła współczesne podają, że skrzydło stanowiło oryginalną konstrukcję Sipowicza. Jednak zaprzeczają temu zdjęcia, na których widzimy płat identyczny z tymi używanymi na Nieuportach 80E2. Najciekawszym rozwiązaniem wydaje się zastosowanie zastrzałów nośnych. Zastrzał tylny to w zasadzie dolny płat o kształcie trójkąta uniesiony do góry i usztywniający płat górny. Zastrzał przedni starannie oprofilowany i kryty płótnem też wytwarzał siłę nośną.

Samolot został on oblatany przez konstruktora w 1926 r. Samolot wykazał dobre własności pilotażowe. W czerwcu 1927 r. samolot został pokazany na Wystawie Lotniczej LOPP w Warszawie. Władze lotnicze nie zainteresowały się samolotem. Jego dalsze losy nie są znane. Rozwiązanie podobne do nośnych zastrzałów Sipowicza zastosowała później w swych samolotach amerykańska wytwórnia Bellanca.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy półtorapłat o konstrukcji drewnianej.
Płat o ujemnym wzniosie 2^°, drewniany, dwudźwigarowy, kryty płótnem, nosek kryty sklejką, wsparty na piramid­ce z rur stalowych na kadłubie i podparty dwiema parami zastrzałów z rur stalowych. Zastrzały tylne w postaci trójkąt­nych płatów z pokryciem płóciennym. Usterzenie spawane z rur stalowych, kryte płótnem.
Kadłub kratownicowy, drewniany od samolotu Nieuport 80, z przodu kryty blachą, w części środkowej sklejką, a w części tylnej płótnem. Zbiornik paliwa w przodzie kadłuba. Kabiny odkryte, osłonięte z przodu wiatrochronami.
Usterzenie spawane z rur stalowych, kryte płótnem.
Podwozie stałe, główne dwukołowe, osiowe, spawane z rur stalowych, amortyzowane sznurem gumowym. Płoza ogonowa amortyzowana.

Silnik- chłodzony powietrzem, 9- cylindrowy, gwiazdowy, rotacyjny Le Rhône C (wg [2]- Le Rhône 9)o mocy nominalnej 59 kW (80 KM). Śmigło dwułopatowe, drewniane, stałe.

Dane techniczne Sipowicz 1 (wg [1]):
Rozpiętość- 9,0 m, długość- 7,1 (wg [3]- 6,9) m, wysokość- 2,25 (wg [3]- 2,6) m, powierzchnia nośna- 15,0 m².