Sikorsky S-43 "Baby Clipper", 1935
Po zwiedzaniu firmy Sikorsky przez radziecką komisję na czele z A. N. Tupolewem w 1935 r., zakupiono dwie łodzie Sikorsky S-43 dla Gławsiewmorputi (Zarządu Północnej Drogi Morskiej). Wiosną 1937 r. pierwszy samolot przybył do Leningradu, w maju został przebazowany do Sewastopola, gdzie był testowany przez pilotów radzieckich. Następnie został przekazany dla lotnictwa polarnego, gdzie był użytkowany na linii lotniczej Krasnojarsk-Igarka. Samolot był eksploatowany do wybuchu wojny z Niemcami w czerwcu 1941 r. Brak informacji, czy został dostarczony drugi egzemplarz S-43.
W Polsce.
Wiosną 1937 r. radziecki lotnik polarny polskiego pochodzenia- Zygmunt Aleksandrowicz Lewoniewski (brat polskiego lotnika- kpt. Józefa Lewoniewskiego, który poniósł śmierć 11.09.1933 r. podczas próby pobicia rekordu długości lotu w linii prostej na trasie Warszawa- Kazań- Swierdłowsk- Omsk- Krasnojarsk. Samolot PZL-19 uległ wypadkowi pod Kazaniem) testował w Sewastopolu zakupione w USA samolot-amfibię Sikorsky S-43 ”Baby Clipper” i łodź latającą Douglas DF.
Rodzice Zygmunta Lewoniewskiego (matka Teofila, ojciec Aleksander) pochodzili z Sokółki. W 1898 r. wyjechali do Petersburga w poszukiwaniu pracy. Młodszy syn państwa Lewoniewskich, Zygmunt urodził się w Sankt Petersburgu w Rosji 15.05.1902 r. W młodości mieszkał głównie w Sokółce. Pracował jako robotnik. Wziął udział po stronie bolszewików w rewolucji październikowej 1917 r. i wojnie domowej w Rosji. Od 1918 r. służył w Armii Czerwonej. Od 1921 r. służył w lotnictwie wojskowym. W 1928 r. został przeniesiony do rezerwy, po czym pracował jako instruktor w Nikołajewskiej Szkole Lotniczej organizacji paramilitarnej Osoawiachim, a od 1929 r. do 1933 r. jako naczelnik szkoły Osoawiachimu w Połtawie. Od wiosny 1933 r. pracował jako pilot w lotnictwie polarnym Gławsiewmorputi.
Zygmunt Lewoniewski wykonywał loty polarne również na samolotach Dornier ”Wal”, Consolidated ”Fleetster”, Tupolew ANT-25, Vultee V-1A, Douglas DF, Bolchowitinow DB-A.
Konstrukcja:
Górnopłat zastrzałowy o konstrukcji metalowej. Załoga- 3 osoby, pasażerów- .
Podwozie chowane było w specjalne wnęki znajdujące się na burtach samolotu, kółko ogonowe było również chowane.
Napęd- 2 silniki Pratt-Whitney ”Hornet” o mocy 551 kW (750 KM) każdy.
Dane techniczne S-43 (wg [2]):
Rozpiętość- 26,2 m, długość- 16,6 m.
Masa własna- 5738 kg, masa startowa- 8845 kg.
Prędkość max- 306 km/h, prędkość przelotowa- 267 km/h, pułap- 5795 m, zasięg- 1200 km.
Źródło:
[1] "Герои страны"[2] Pietrow G. ”Gidrosamoljety i ekranopłany Rossjj 1910-1999”. Wydawnictwo Rusawia 2000.