MS-1, 1923

Zaletą szybowca była jego lekkość i małe rozmiary, co ułatwiało transport, demontaż i start. Niedogodnością było umieszczenie na dole steru kierunku, który jednocześnie miał spełniać zadanie płozy ogonowej. Po ostatnim uszkodzeniu w 1923 r. szybowiec nie został naprawiony, gdyż konstruktor przygotowywał się do budowy następnego szybowca MS-2 o ulepszonej konstrukcji.
Konstrukcja.
Jednomiejscowy szybowiec- lotnia, górnopłat o konstrukcji drewnianej.
Płat prostokątny nieco zwężony przy końcach, dwudźwigarowy, usztywniony drutami biegnącymi do piramidki nad kadłubem, do podwozia i do przodu kadłuba. Płat pokryty papierem pakowym, usztywnionym żelatyną. Zamiast lotek- skręcane końce skrzydeł. Napęd sterowania- drutami.
Kadłub o przekroju prostokątnym, czteropodłużnicowy, kryty kartonem. Miejsce pilota odkryte. Sterownica w postaci drążka sterowego i orczyka.
Usterzenie o powierzchniach sterowych elastycznie wyginanych, kryte papierem pakowym. Napęd sterowania- drutami.
Podwozie składające się z dwóch płóz umocowanych na koziołku pod kadłubem.
Dane techniczne MS-1 (wg [2]):
Rozpiętość- 6,6 m, długość- 4,0 m, wysokość- l,7 m, powierzchnia nośna- 8 m2.
Masa własna- 25 kg, masa użyteczna- 75 kg, masa całkowita- 100 kg.
Galeria
Źródło:
[1] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1977.[2] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004.