Rotorcraft "Grasshopper", 1962
W 1960 r. w firmie Servotec został przez opracowany mały, dwumiejscowy śmigłowiec ”Grasshopper” z dwoma współosiowymi wirnikami przeciwbieżnymi o dość niezwykłej koncepcji. Jego konstruktorem był Jacob Samuel Shapiro- emigrant z Polski. Do realizacji tego projektu została założona firma Rotorcraft Ltd. Projekt był finansowany przez F.G. Mitchella z firmy Mitchell Engineering.
W swej ostatecznej postaci śmigłowiec posiadał kadłub nieco podobny do połączenia samochodu sportowego z małym usterzeniem ogonowym w kształcie litery V i płozowym podwoziem. Do napędu zastosowano dwa silniki tłokowe Walter ”Mikron” o mocy po 48 kW (65 KM), wg [3]- do napędu zostały zastosowane silniki Continental 0-200-A o mocy 74 kW każdy (budowane z licencji przez Rolls-Royce). Charakterystyczną cechą śmigłowca jest zabudowa obu silników w przedniej części kadłuba, co umożliwiło łatwe sprzęgnięcie ich z wirnikami. Napędzały one dwa dwułopatowe, przeciwbieżne i współosiowe wirniki nośne zamontowane na pylonie tuż przed przednią szybą kabiny. Ten układ śmigłowca przyczynił się niewątpliwie do uzyskania niskiego ciężaru konstrukcji. Dwa silniki zapewniały większe bezpieczeństwo niż u przeciętnych śmigłowców tej klasy.
Prototyp (G-ARVN) został oblatany w marcu 1962 r. (wg [1]- zbudowano dwa prototypy, które wykonały pierwsze loty w latach 1962 i 1963). Była to udana konstrukcja o wysokich osiągach. Niestety wiosną 1963 r. próby śmigłowca zostały zawieszone. Miała na to wpływ śmierci finansującego je F.G. Mitchella.
Kiedy w 1965 r. doszło do połączenia firm Rotorcraft Ltd. i Servotec Ltd. z Cierva Autogiro Ltd. i utworzenia nowej organizacji o nazwie Cierva Rotorcraft Company wznowiono prace nad ”Grasshopperem”. Powstał wówczas śmigłowiec Cierva CR.LTH-1 ”Grasshopper” Mk.III (CR-Twin).
W Polsce.
Opis śmigłowca Rotorcraft ”Grasshopper” zamieściłem w mojej encyklopedii, ponieważ jego głównym konstruktorem był- Jacob Samuel Shapiro- emigrant z Polski.
Konstrukcja:
Dwumiejscowy śmigłowiec w układzie z dwoma współosiowymi wirnikami przeciwbieżnymi.
Śmigłowiec posiadał dwa dwułopatowe, przeciwbieżne i współosiowe wirniki nośne zamontowane na pylonie tuż przed przednią szybą kabiny. Łopaty zamocowane są bezprzegubowo (mogą tylko obracać się dookoła osi podłużnych), co pozwoliło na zbliżenie wirników (skrócenie wałów).
Kabina zakryta, typu samochodowego, umieszczona za osią wirników. Dostęp do kabiny przez wygodne drzwi z obu stron. Zakończenie kadłuba za kabiną ma kształt spłaszczonego stożka.
Na końcu kadłuba umieszczone są dwie niewielkie powierzchnie ustateczniające ustawione w literę V.
Podwozie płozowe.
Napęd- 2 silniki Walter ”Mikron” o mocy 48 kW (65 KM) każdy. Wg [3]- do napędu zostały zastosowane silniki Continental 0-200-A o mocy 74 kW (100 KM) każdy.
Dane techniczne Rotorcraft ”Grasshopper” (wg [3]):Średnica wirników- 7,62 m, wysokość całkowita- 2,86 m, szerokość kadłuba- 1,9 m.
Masa własna- 562 kg, masa całkowita- 906 kg.
Prędkość max- 177 km/h, prędkość przelotowa- 168 km/h, prędkość wznoszenia z dwoma silnikami- 8,4 m/s, prędkość wznoszenia z jednym silnikiem- 1,4 m/s, pułap dynamiczny- 850 m, pułap statyczny z wpływem ziemi- 3050 m, pułap statyczny bez wpływu ziemi- 2100 m, zasięg- 425 km.
Galeria
Źródło:
[1] Witkowski J. ”Polski wkład w technikę śmigłowcową”. ”Lotnictwo stulecie przemiany”. Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2003.
[2] ”All The World's Rotorcraft”.
[3] (JS) "Śmigłowiec turystyczny Rotorcraft Grasshopper". Skrzydlata Polska nr 21/1963.