Na początku 1919 r. inż. Leon Wayde-Sakowicz ukończył projekt statku powietrznego nazwanego Sakowicz model S-III. Ofertę budowy złożył 23.04.1919 r. drogą Szefa Lotnictwa NDWP. W ofercie nie podał dokładnego opisu konstrukcji, a jedynie cechy, jakimi miała się odznaczać. S-III była aerodyną mogącą wznosić się pionowo lub prawie pionowo z bardzo małej powierzchni. Projekt przesłano we wrześniu 1919 r. do Sekcji ŻN, gdzie został poddany ocenie, nie wzbudzając przy tym większego zainteresowania.

Jednak inż. Sakowicz, bez rozgłosu, rozpoczął w III RPL na lotnisku lwowskim budowę płatowca S-III. Sprawa wyszła na jaw w listopadzie 1921 r., kiedy przy likwidacji III RPL powołano komisję mającą ustalić m.in., kiedy ostatni zbudowany tam Brandenburg C-I będzie nadawał się do lotu oraz, w jakim stanie zaawansowania znajduje się budowany S-III i czy konieczne jest powierzenie jego ukończenia innym warsztatom lotniczym. Koniec działalności III RPL przerwał pracę nad budową S-III.

Konstrukcja:
Aerodyna, pionowzlot. Pasażerów- 12 lub równoważna masa ładunku bojowego.

Napęd- 2 silniki.

Dane techniczne S-III (wg [1]):
Masa użyteczna bez paliwa- 1000 kg.
Prędkość- 200 km/h.