WR-1 (RW-1), 1927

Samolot sportowy. Polska.
Samolot sportowy WR-1 po uszkodzeniu. (Źródło: Jan Rychter - Fotografia- http://photo.rychter.com/).
W końcu 1926 r. studenci Stanisław Wigura i Stanisław Rogalski opracowali projekt samolotu sportowego WR-1 (oznaczany też czasem RW-1). Był to pierwszy wspólny projekt tych konstruktorów. W 1927 r. Warsztaty Sekcji Lotniczej KMSPW zbudowały egzemplarz do prób statycznych oraz prototyp tego samolotu. W końcu września 1927 r. samolot WR-1, noszący nr fabryczny SL-8 i znaki rejestracyjne P-PSLB, wykonał pierwszy lot na lotnisku Mokotowskim w Warszawie. Pilotowany przez S. Rogalskiego wziął udział w I Krajowym Konkursie Awionetek (6-9.10.1927), lecz ostatniego dnia konkursu podczas przelotu Warszawa-Dęblin-Warszawa wskutek defektu silnika lądował przymusowo ulegając uszkodzeniu.

Po remoncie loty wznowiono w kwietniu 1928 r., lecz już na początku maja zostało uszkodzone podwozie. W II Krajowym Konkursie Awionetek (29.10.-1.11.1928) pil. S. Tondys zajął na WR-1 12 miejsce. W listopadzie 1928 r. przy lądowaniu został urwany tył kadłuba samolotu. Planowany remont nie doszedł do skutku i w roku 1929 samolot został skasowany.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy górnopłat zastrzałowy (parasol) o konstrukcji drewnianej.
Płat prostokątno- trapezowy, dwudzielny, dwudźwigarowy, kryty do pierwszego dźwigara sklejką, dalej płótnem, umocowany na piramidce z rur stalowych i podparty dwiema parami zastrzałów z rur stalowych, oprofilowanych drewnem. Profil płata IAW. Napęd lotek linkami. W płacie dwa zbiorniki o łącznej pojemności 70 l paliwa.
Kadłub o przekroju prostokątnym, zaokrąglony od góry, drewniany, kryty sklejką. Łoże silnika z blachy stalowej. Za silnikiem i łożem- ściana ogniowa. Osłona silnika i przodu kadłuba z blachy aluminiowej. Kabiny odkryte, osłonięte z przodu wiatrochronami.
Usterzenie drewniane. Noski stateczników kryte sklejką, reszta oraz stery płótnem. Napęd sterów linkami.
Podwozie stałe, główne spawane z rur stalowych, dwukołowe, osiowe, amortyzowane sznurem gumowym. Płoza ogonowa amortyzowana.

Silnik- chłodzony powietrzem, 6-cylindrowy, gwiazdowy Anzani o mocy nominalnej 33 kW (45 KM). Śmigło dwułopatowe, drew­niane, stałe.

Dane techniczne WR-1, masy w nawiasach- po remoncie (wg [1] i [2]):
Rozpiętość- 10,1 m, długość- 5,95 m, wysokość- 2,7 m, powierzchnia nośna- 15,3 m2.
Masa własna- 351-352 (389) kg, masa użyteczna- 195 (167) kg, masa całkowita- 547 (556) kg.
Prędkość max- 130 km/h, prędkość przelotowa- 110 km/h, prędkość min.- 68 km/h, wznoszenie- 1,6 m/s, pułap- 1700 m, zasięg- 500 km.

Galeria

  • Samolot sportowy Wigury i Rogalskiego WR-1 ze znakami P-PSLB. (Źródło: Glass Andrzej ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004).
  • WR-1 z pierwszym rodza¬jem podwozia ze znaka¬mi P-PSLB pod płatem i na kadłubie. (Źródło: Glass Andrzej ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004).
  • WR-1, rysunek w rzutach. (Źródło: Glass Andrzej ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”).

Źródło:

[1] Dulęba L., Glass A. ”Samoloty RWD”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1983.
[2] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004.
[3] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1977.
blog comments powered by Disqus