W jesieni 1923 r. Zygmunt Puławski i Jerzy Bistram (członkowie Sekcji Lotniczej KMSPW) opracowali projekt szybowca SL-3. Po zatwierdzeniu projektu przez komisję techniczną Sekcji uzyskano od Departamentu Żeglugi Powietrznej materiał na budowę szybowca. Szybowiec został zbudowany przez studentów w Centralnych Warsztatach Lotniczych w okresie od lutego do lipca 1924 r. Budując szybowiec sądzono, iż weźmie on udział w zawodach szybowcowych, mających się odbyć w 1924 r. Prawdopodobnie w lecie 1924 r. wykonano na lotnisku mokotowskim skoki - przy starcie z liny.

Podczas prób, a następnie przechowywania, szybowiec uległ drobnym uszkodzeniom. W maju 1925 r. szybowiec został wyremontowany w pomieszczeniu, które Sekcja Lotnicza otrzymała na warsztat od 1 Pułku Lotniczego. Do SL-3 zamontowano usterzenie wymontowane z szybowca J. Wojciechowskiego - studenta Sekcji. Nowe podwozie zostało wykonane na Oksywiu, w okresie przygotowań do zawodów. Szybowiec SL-3 wziął udział w II Konkursie Szybowców na Oksywiu koło Gdyni w maju - czerwcu 1925 r., pilotowany przez kpt. St. Jakubowskiego. Podczas startu został uszkodzony. Miał bardzo małą powierzchnię nośną. Planowany remont nie doszedł do skutku. Szybowiec uległ zniszczeniu w końcu 1925 r.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy zastrzałowy górnopłat o konstrukcji drewnianej z krytym kadłubem.
Kabina odkryta.
Podwozie kołowe, klasyczne, stałe

Dane techniczne Sl-3 (wg [1]):
Rozpiętość- 8,0 m, długość- 5 m, wysokość- 1,5 m, powierzchnia nośna- 11 m².
Masa własna- 40 kg, masa użyteczna- 50 kg, masa całkowita- 99 kg.