W październiku 1929 r. Departament Aeronautyki Ministerstwa Spraw Wojskowych, zachęcony wynikami sportowymi samolotu RWD-2, zamówił jego odmianę łącznikową o składanych skrzydłach i lepszej amortyzacji podwozia, dopuszczoną do akrobacji, a napędzaną silnikiem 59 kW (80 KM). Projekt samolotu RWD-3 opracowali Stanisław Rogalski, Stanisław Wigura i Jerzy Drzewiecki. Prototyp został zbudowany w Warsztatach Sekcji Lotniczej KMSPW i oblatany w kwietniu 1930 r. Okazało, się, że samolot ma masę większą o 50 kg niż przewidywano. Przyczyniły się do tego składane skrzydła. Próby statyczne wykazały, że jego wytrzymałość nie pozwala na dopuszczenie do akrobacji. Zwiększona masa własna samolotu i słabsze okucia skrzydeł ograniczyły także masę użyteczną samolotu z 310 do 180 kg, przy zachowaniu dostatecznej wytrzymałości i dobrych osiągów. W wyniku tego samolot nie został zakwalifikowany jako łącznikowy i w maju 1930 r. został przekazany Warszawskiemu Aeroklubowi Akademickiemu otrzymując znaki rejestracyjne SP-WAA.

Używany był do lotów treningowych, a ponadto wykonano na nim kilka rajdów, m.in. Tadeusz Halewski 24.05.1930 r. zajął na nim 3 miejsce w zlocie do Brna. Samolot dość szybko wyszedł z użycia. Samolot został wykorzystany jako studium do następnej konstrukcji, udanego samolotu sportowego RWD-4.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy górnopłat wolnonośny o konstrukcji drewnianej.
Płat trapezowy wolnonośny, trójdzielny, dwudźwigarowy, drewniany, kryty sklejką do pierwszego dźwigara, dalej płótnem. Środkowa część płata kryta sklejką. Zbiornik paliwa w środkowej części płata. Skrzydła składane do tyłu wokół tylnych okuć. Napęd lotek linkami.
Kadłub o przekroju prostokątnym w części dolnej i silnie zwężonym w części górnej, drewniany, kryty sklejką. Osłona silnika i przodu kadłuba z blachy aluminio­wej. Kabiny półotwarte z nieoszklonymi oknami. Drzwi do kabiny po prawej stronie kadłuba.
Usterzenie wolnonośne, drewniane. Stateczniki kryte sklejką, stery płótnem. Napęd sterów linkami.
Podwozie stałe, główne dwukołowe trójgoleniowe z amortyzacją olejowo- powietrzną. Płoza ogonowa ze stalo­wej sprężyny piórowej.

Silnik- chłodzony powietrzem, 5-cylindrowy, gwiazdowy Armstrong Siddeley ”Genet” o mocy nominalnej 59 kW (80 KM) i mocy startowej 65 kW (88 KM). Śmigło dwułopatowe, drewniane, stałe.

Dane techniczne RWD-3 (wg [1] i [2]):
Rozpiętość- 10,5 m, długość- 6,98 m, wysokość- 2,26 m, powierzchnia nośna- 15,0 m².
Masa własna- 380 kg, masa użyteczna- 180 kg, masa użyteczna max- 310 kg, masa całkowita- 560 kg, masa całkowita max- 690 kg.
Prędkość max- 170 km/h, prędkość przelotowa- 140 km/h, prędkość min.- 68 km/h, wznoszenie- (wg [1]- 4) m/s, pułap- (wg [1]- 4500, wg [4]- 4000) m, zasięg- (wg [1] i [4]- 200) km, zasięg max- (wg [1] i [4]- 700) km.