W 1911 r. (wg [3]- w 1910 r.) licencję nabyła niemiecka firma Rumpler, która produkowała go pod nazwą Rumpler ”Taube”. W wyniku sporu z firmą Rumpler, Etrich utracił prawa patentowe na terenie Niemiec, wskutek czego inne firmy niemieckie podjęły produkcję samolotu bez kupowania licencji, min. Albatros, DFW, Gotha, Halberstadt, Jeannin, Kondor, Krieger, Roland oraz inne. Wg [3] w okresie od 1910 do 1914 r. aż 54 konstruktorów, głównie z terenu Niemiec, zbudowało ponad 500 samolotów o układzie skrzydeł opartym na pierwowzorze Etricha.

W dniu 5.12.1912 r. pilot Alfred Friedrich ustanowił na samolocie Rumpler ”Taube” krajowy rekord długotrwałości lotu- 5 h 10'. Natomiast 13.09.1913 r., jako pierwszy pilot niemiecki, wykonał na samolocie ”Taube” lot z Berlina do Paryża, aby następnego dnia polecieć z Paryża do Londynu.

Samolot miał bardzo dobre osiągi i był używany w latach 1910-1915 w wielu krajach. Znajdował się w wyposażeniu lotnictwa wojskowego. Był używany jako samolot bojowy, do rozpoznania i lekkiego bombardowania na początkach wojny. Te śmiercionośne gołębie były prekursorami bombardowania: w pierwszym nalocie na Paryż, na początku 1915 r. pojawiły się także nad Warszawą.

W 1932 r. niemiecki pilot A. Friedrich w 1932 r. zbudował kopię samolotu ”Taube”, oznaczoną Friedrich-Etrich ”Taube”.

W Polsce.

Wg [1]- Warszawskie Towarzystwo Lotnicze ”Awiata” zakupiło w 1910 r. w Niemczech 3 samoloty ”Taube” zbudowane w wytwórni Rumpler. Natomiast wg [5]- były samoloty Etrich ”Taube”, które zostały zakupione w Austrii. Zbudowane zostały w warsztatach Etricha, mieszczących się na lotnisku Wiener Neustadt pod Wiedniem. W marcu 1912 r. po likwidacji ”Awiaty” samoloty zostały zarekwirowane przez władze carskie i przekazane rosyjskiemu lotnictwu wojskowemu.

Na samolotach Rumpler ”Taube” loty wykonywał polski pilot Wojciech Wojna.

Po odzyskaniu niepodległości w listopadzie 1918 r. w hangarach CSL na Mokotowie znajdował się zdekompletowany jednopłatowiec Rumpler Nr 3 bez silników, kół i pokrycia płóciennego. Była to zapewne pozostałość po WTL ”Awiata”. Na Ławicy w lutym 1919 r. był również stary ”Rumpler Eindecker B”. Prawdopodobnie zostały oddane do kasacji.

W czerwcu 1920 r. wpłynęła oferta firmy O. Friese z Łodzi na dostawę samolotów Rumpler ”Taube” C-I dla lotnictwa polskiego. Nie została jednak przyjęta.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy górnopłat o konstrukcji drewnianej.
Skrzydło o charakterystycznym obrysie, bardzo cienkie, miały dwa dźwigary wewnętrzne z gęsto nanizanymi drewnianymi żebrami oraz dźwigar pomocniczy, usztywniający pod płatem, z którym łączyły go krótkie wsporniki. Pokryty płótnem.
Kadłub drewniany. Przód kadłuba kryty blachą, reszta płótnem. Kabiny odkryte.
Podwozie klasyczne stałe.

Uzbrojenie- nieuzbrojony. Udźwig bomb- 20 kg.

Silnik- rzędowy Argus As-I o mocy 73,6 kW (100 KM, Mercedes D-I o mocy 77 kW (105 KM) lub rotacyjny Gnôme o mocy 38 kW.

Dane techniczne Rumpler 4A ”Taube” (wg [1]):
Rozpiętość- 14,0 m, długość- 10,2 m, wysokość- 3,2 m, powierzchnia nośna- 35,0 m².
Masa własna- 600 kg, masa użyteczna- 260 kg, masa całkowita- 860 kg.
Prędkość max- 100 km/h, zasięg- 300 km.

Dane techniczne Rumpler ”Taube” z 1914 r. (wg [2]):
Rozpiętość- 13,6 m, długość- 9,6 m, wysokość- 3,1 m, powierzchnia nośna- 28,9 m².
Masa własna- 600 kg, masa użyteczna- 320 kg, masa całkowita- 920 kg.
Prędkość max- 105 km/h, czas lotu- 4 h.