Artyleryjska wyrzutnia rakietowa BM-14 został opracowana w latach 1950-tych. Po raz pierwszy została pokazana publicznie w 1954 r. Wyrzutnia posiadała 16 rurowych prowadnic o długości 1,1 m dla stabilizowanych obrotowo odłamkowo-burzących pocisków rakietowych M-14OF kal. 140 mm.

W 1959 r. została ujawniona nowa wersja wyrzutni BM-14-17 zamontowana na podwoziu dwuosiowej ciężarówki terenowej GAZ-63. BM-14-17 miała 17 rurowych prowadnic dla pocisków rakietowych M-14OF.

Dla wojsk powietrzno-desantowych została opracowana holowana wyrzutnia pocisków rakietowych RPU-14. Posiadała ona 16 rurowych prowadnic zamontowanych na podwoziu armaty ppanc. D-44. Przeznaczona była również do odpalania pocisków rakietowych M-14OF. Wyrzutnia mogła być desantowana na spadochronie lub na spadochronowej platformie desantowej i holowana przez samochód GAZ-69.

W Polsce.

Artyleryjskie wyrzutnie rakietowe BM-14 znajdowały się na uzbrojeniu jednostek Ludowego Wojska Polskiego.

Rakietowe pociski odłamkowo-burzące M-14-OF używane stosowane były do strzelania przez 140,4 mm ośmioprowadnicową polową wyrzutnię rakietową WP-8z polskiej konstrukcji. Opracowana w 1962 r. w Centralnym Naukowo-Badawczym Poligonie Artyleryjskim (później Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia).

Na bazie niekierowanego pocisku rakietowego M-14-OF został opracowany imitator celu powietrznego ICP M-140.

Konstrukcja pocisku M-14-OF:
Rakietowy pocisk odłamkowo-burzący.

Konstrukcja wyrzutni BM-14:
Załoga- 7 osób.
Wyrzutnia zawiera 16 prowadnic rurowych.

Dane techniczne pocisku M-14-OF (wg [1]):
Długość- 1085 mm.
Masa- 39,6 kg.
Max prędkość pocisku- 400 m/s, max donośność pocisku- 9810 m.

Dane techniczne wyrzutni BM-14 (wg [2]):
Kaliber- 140 mm, długość wyrzutni- 6,92 m, szerokość- 2,3 m, wysokość- 3,17 m.
Masa wyrzutni załadowanej pociskami- 6400 kg.
Max prędkość jazdy wyrzutni- 60 hm/h, zasięg jazdy- 600 km.