Przeciwlotniczy samobieżny zestaw przeciwlotniczy Poprad został opracowany w Centrum Naukowo-Produkcyjnym Elektroniki Profesjonalnej Radwar. Jest przeznaczony do niszczenia celów powietrznych na małych i średnich wysokościach przy użyciu samonaprowadzających się pocisków rakietowych. Zestaw jest przystosowany do współpracy w systemie zautomatyzowanego kierowania obroną przeciwlotniczą, skąd otrzymuje łączami cyfrowymi wskazanie celów do zniszczenia. Wysokie parametry dynamiczne napędów głowicy śledzącej umożliwiają zwalczanie szybkich celów manewrujących. Do śledzenia celów powietrznych zastosowano kamerę termowizyjną (FLIR), pozwalającą na skuteczne prowadzenie walki w dzień i w nocy. Zestaw jest wyposażony w urządzenie zapytujące swój-obcy, co minimalizuje możliwość pomyłkowego zwalczania samolotów własnych i zwiększa autonomię wykorzystania na polu walki. Małe wymiary i masa zapewniają łatwe przebazowanie urządzenia na duże odległości różnego rodzaju środkami transportu, w tym lotniczego. Zestaw został zamontowany na podwoziu samochodu Dzik, ale jego konstrukcja pozwala na łatwy montaż także na innych pojazdach.

Zestaw przeciwlotniczy Poprad działa w zautomatyzowanym systemie dowodzenia obroną przeciwlotniczą REGA, co zapewnia możliwość wskazywania celów przez zewnętrzne środki rozpoznania i dowodzenia. Pełne wykorzystanie zestawu Poprad jest możliwe, dzięki wyposażeniu go w urządzenia automatyzacji dowodzenia, współpracujące z WD-2001 poprzez środki łączności radiowej (dwie radiostacje cyfrowe) i przewodowej (aparat telefoniczny). Współpraca ta umożliwia pozyskiwanie informacji o sytuacji powietrznej z podsystemu rozpoznania szczebla taktycznego OPL Wojsk Lądowych jak i z lokalnej mobilnej małogabarytowej stacji radiolokacyjnej- MMSR. Poprad może być wykorzystywany w wojskach lądowych w celu osłony: batalionów oraz brygad wojsk zmechanizowanych i pancernych, artylerii, stanowisk dowodzenia, zgrupowań logistycznych, jak również do osłony baz lotniczych oraz portów i zgrupowań wojsk nabrzeżnych marynarki wojennej.

Analizując pracę zestawu można wyodrębnić następujące główne tryby pracy:
- automatyczny- wykrycie i wskazanie celu ze szczebla nadrzędnego, przechwycenie i śledzenie celu własnym systemem optoelektronicznym, przechwycenie celu przez rakietę, start rakiety na komendę operatora,
- autonomiczny- samoczynny, cykliczny przegląd wybranego fragmentu przestrzeni, wskazanie i śledzenie celu własnym systemem optoelektronicznym; przechwycenie i śledzenie celu przez rakietę, start rakiety na komendę operatora,
- ręczny - wykrycie, wskazanie i śledzenie celu ręczne przez operatora, przechwycenie celu przez rakietę, start rakiety wykonywany przez operatora.

Badania kwalifikacyjne prototypu samobieżnego zestawu przeciwlotniczego Poprad przeprowadzono na terenie WITU, CNPEP Radwar S.A., poligonie wojskowym Drawsko Pomorskie oraz na Centralnym Poligonie Sił Powietrznych w Ustce. Wszystkie punkty badań kwalifikacyjnych zrealizowano z wynikiem pozytywnym. Zestaw przeciwlotniczy Poprad spełnił oczekiwania Sił Zbrojnych.

Zestawy przeciwlotnicze Poprad weszły w skład mobilnego przeciwlotniczego rakietowo-artyleryjskiego zestawu krótkiego zasięgu Aster (Kobra) zakupionego (w 2005 r.) przez Wojska Lądowe Indonezji. Wyrzutnie Poprad) wykorzystują podwozia samochodów osobowo-terenowych Land Rover Defender 130.

Konstrukcja:
Załoga składa się z 2 osób (kierowca i dowódca- operator systemu).
Główne części składowe zestawu Poprad:
- pojazd bazowy,
- wysuwana hydraulicznie głowica śledząco-celownicza, zawierająca: zestaw sensorów elektrooptycznych (kamera termowizyjna i dalmierz laserowy), urządzenie zapytujące swój-obcy, 4 wyrzutnie pocisków rakietowych MESKO ”Grom” (zestaw przystosowany jest do przewożenia co najmniej 8 rakiet, w tym 4 zamontowanych na głowicy śledząco-celowniczej), zespół napędowy w dwóch osiach,
- komputer kierowania ogniem,
- system nawigacji i orientowania,
- system łączności i transmisji danych,
- system zasilania z agregatem prądotwórczym.

Dane techniczne Poprad (wg [3]):
Zasięg wykrycia celu kamery FLIR (90% prawdopodobieństwo wykrycia celu zbliżającego się z naprzeciwka)- 10 km.
Sterowanie położeniem głowicy w azymucie- n x 360°, sterowanie położeniem głowicy w elewacji- 10° do +70°, dokładność ustawienia osi celowania głowicy- ponad 0,1°, max prędkość naprowadzania na cel- 100 °/s, max przyspieszenie kątowe- 60 °/s².
Prędkość max zwalczanych celów powietrznych- do 300 m/s, odległość zwalczanych celów- 500 do 5500 m, pułap zwalczanych celów- 10 do 3500 m.
Czas przejścia zestawu z położenia marszowego w bojowe- 30 sekund.