Pionowzlot "Latacz 3" został skonstruowany i zbudowany przez Adama Rachlewicza. Powstał w wyniku rozwoju poprzednich konstrukcji: Rachlewicz "Latacz 1" i Rachlewicz "Latacz 2". W maju 2009 r. zostały przeprowadzone próby  w locie pionowzlotu "Latacz 2". Maszyna oderwała się od ziemi, była jednak bardzo niestabilna. W celu poprawy stateczności dokonano przebudowy do wersji "Latacz 3". Przekładnie zębate, stożkowe wraz z przekładniami łańcuchowymi zostały odwrócone do góry nogami. Z przekładni łańcuchowych zostały wyprowadzone dwa wały, na końcach których zamocowano śmigła pracujące powyżej środka ciężkości urządzenia. Pozycja pilota zmieniła się na siedzącą.

Jedyna próba odbyła się na lotnisku w Borsku we wrześniu 2009 r. Maszyna ponownie oderwała się od ziemi, lecz pomimo zaczepienia wektora siły ciągu powyżej środka ciężkości, pionowzlot wykazywał nadal bardzo dużą niestabilność. Zapadła decyzja o kolejnej przebudowie. Powstała wersja Rachlewicz "Latacz 4".

Konstrukcja:
Pionowzlot (latająca platforma) o konstrukcji metalowej.
Kadłub w postaci kratownicy o konstrukcji stalowej.
Miejsce pilota odkryte. Pilot znajdował się w pozycji siedzącej.
Sterowanie- dwa stery pracujące w strumieniu zaśmigłowym. Każdy ster poruszany niezależnie.
Podwozie stałe, w postaci czterech małych kółek.

Silnik- z motocykla Kawasaki ZX9R o mocy 106 kW (144 KM).
Układ przeniesienia mocy- silnik poprzez łańcuch napędzał wał przenoszący moc na dwie przekładnie zębate, stożkowe, które napędzały za pośrednictwem przekładni łańcuchowych i pionowych wałów dwa przeciwbieżne śmigła.

Dane techniczne:
Brak danych.