PZL P-8 (P-9 / P-10), 1931
W styczniu (wg [4]- w marcu) 1932 r. został oblatany drugi prototyp PZL P-8/II, napędzany silnikiem Lorraine 12H ”Petrel”. PZL P-8/I brał udział w Międzynarodowym Meetingu Lotniczym w Warszawie (18-19.06.1932 r.). W dniu 20.07.1932 r. kpt. B. Orliński lecąc na Międzynarodowy Meeting w Zurychu (mający charakter konkursu samolotów myśliwskich) uszkodził PZL P-8/II koło Końskich. Na Meeting poleciał wówczas na PZL P-8/I, który rozbił w Innsbrucku. PZL P-8/I został oddany do kasacji, a PZL P-8/II po remoncie wystawiony na XIII Salonie Lotniczym w Paryżu (18.11-4.12.1932 r.). Fragmenty usterzenia PZL P-8/I znajdują się w łódzkim Muzeum Tradycji Niepodległościowych.
Wersja seryjna PZL P-8/II miała nosić oznaczenie PZL P-9, zaś projektowana odmiana z silnikiem Rolls-Royce ”Kestrel” była oznaczona PZL P-10. Ponieważ silników rzędowych nie produkowano w Polsce, a konstruktor broniący swej koncepcji już nie żył, prace nad PZL P-8 i jego odmianami rozwojowymi zarzucono w 1932 r. Prototyp PZL P-8/II przez wiele lat był przechowywany w wytwórni PZL na Okęciu-Paluchu. W pierwszej połowie 1934 r. wytwórnia silników Lorraine wysunęła propozycję zainteresowania Jugosławii samolotem myśliwskim PZL z silnikiem rzędowym, co spowodowało zamiar wyremontowania PZL P-8/II oraz powstanie projektu wstępnego PZL P-28, który był rozwinięciem PZL P-8. Biuro konstrukcyjne zajęło się rozwojem samolotów PZL P-11 i PZL P-24.
Konstrukcja.
Jednomiejscowy górnopłat zastrzałowy o konstrukcji metalowej.
Płat trapezowy, zwężony przy kadłubie, konstrukcji duralowej, dwudźwigarowy, kryty blachą gładką, podparty dwiema parami zastrzałów. Żebra kratowe. Profil płata Bartel 37/IIa o grubości 6,75 do 14,25%. Lotki szczelinowe, kryte blachą.
Kadłub o przekroju prostokątnym, zaokrąglony od góry do dołu, konstrukcji kratownicowej, kryty blachą duralową. Część pokrycia odejmowana. Kabina odkryta, osłonięta z przodu wiatrochronem i z owiewka, za głową pilota.
Usterzenie duralowe, kryte gładką blachą. Stateczniki dwudźwigarowe. Statecznik poziomy przestawialny, podparty zastrzałami.
Podwozie klasyczne stałe. Podwozie główne dwukołowe, dwugoleniowe, wykrzyżowane cięgnami. Amortyzatory olejowo- powietrzne PZL. 138 schowane w kadłubie. Koła Palmer750x 125 osłonięte owiewkami. Płoza ogonowa z amortyzacją olejowo- powietrzną.
Uzbrojenie (przewidywane)- 2 stałe karabiny maszynowe pilota Vickers kal. 7,7 mm.
Wyposażenie- zestaw przyrządów pilotażowo- nawigacyjnych i kontroli pracy silnika.
Silnik:
- PZL P-8/I- rzędowy o układzie V, chłodzony wodą, 12- cylindrowy Hispano-Suiza 12Mc o mocy nominalnej 368 kW (500 KM) i mocy maksymalnej 442-471 kW (600-640 KM).
Osłona silnika z blachy duralowej. Łoże silnika nitowane z blachy duralowej. Chłodnica wody pod kadłubem. Chłodnica oleju pod przodem kadłuba. Śmigło dwułopatowe, metalowe, stałe. Zbiornik paliwa w kadłubie, awaryjnie wyrzucany,
- PZL P-8/II (P-9)- rzędowy o układzie V, chłodzony wodą, 12- cylindrowy Lorraine-Dietrich 12H ”Petrel” o mocy nominalnej 404 kW (550 KM) (wg [4]- 368 kW/500 KM) i mocy maksymalnej 497 kW (675 KM).
Chłodnica wody pod kadłubem, wysuwana lub chowana w locie, później chłodnice na bokach kadłuba. Chłodnica oleju z przodu kadłuba, pod silnikiem. Śmigło dwułopatowe, metalowe, stałe. Zbiornik na 350 l paliwa w kadłubie, awaryjnie wyrzucany,
- w projektowanej wersji PZL P-10- rzędowy o układzie V, chłodzony wodą, 12- cylindrowy Rolls-Royce ”Kestrel” o mocy nominalnej 405 kW (550 KM) i mocy maksymalnej 552 kW (750 KM).
Dane techniczne PZL P-8/I (wg [1]):
Rozpiętość- 10,4 m, długość- 7,3 (wg [3] i [4]- 7,03) m, wysokość- 2,75 m, powierzchnia nośna- 17,6 m2.
Masa własna- 971 kg, masa użyteczna- 449 kg, masa całkowita- 1420 kg.
Prędkość max- 330 (wg [3] i [4]- 318) km/h, prędkość przelotowa- (wg [3] i [4]- 280) km/h, prędkość min.- 101 km/h, wznoszenie- 7,4 (wg [4]- 15) m/s, pułap- 9000 m, zasięg- (wg [3] i [4]- 500) km.
Dane techniczne PZL P-8/II (wg [1]):
Rozpiętość- 10,5 m, długość- 7,56 m, wysokość- 2,75 m, powierzchnia nośna- 18,0 m2.
Masa własna- 1102 kg, masa użyteczna- 471 kg, masa całkowita- 1573 kg.
Prędkość max- 350 km/h, prędkość przelotowa- (wg [4]- 300) km/h, prędkość min.- 105 km/h, wznoszenie- 7,5 (wg [4]- 15,5)m/s, pułap- 9100 m, zasięg- (wg [4]- 500-650) km.
Galeria
Źródło:
[1] Morgała A. ”Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939”. Wyd. Bellona. Warszawa 2003.[2] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1977.
[3] Glass A. ”Samoloty PZL 1928-1978”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1980.
[4] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 2. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2007.