Konstruktorem prowadzącym samolotu został mgr inż. Krzysztof Piwek. Zasadniczą zmianą, wprowadzoną od razu w Polsce, było zastosowanie silników PZL-Franklin 6A-350-C1 i 6AS-350-A. W pierwszej połowie 1978 r. rozpoczęto montaż prototypu PZL M20 00 (z elementów dostarczonych z USA). Oblatano go 25.07.1979 r. Prototyp PZL M20 01 był wyprodukowany w Polsce i oblatany 22.09.1982 r. Wersja ta nie była produkowana seryjnie. W PZL M20 02 zmieniono instalację elektryczną i instalacje zasilania zespołu napędowego. Oblatano go 10.10.1985 r. Samolot jest przeznaczony przede wszystkim do lotów służbowych, może również służyć jako szybki samolot sanitarny.

W tym okresie wystąpiły też kłopoty z seryjną produkcją silników PZL-Franklin. W tym czasie wskutek zużycia starych L-200 ”Morava”, zaczynało brakować samolotów sanitarnych. Opracowano więc wersję PZL M20 03 z silnikami Teledyne Continental TSIO/ LTSIO-360-KB, odpowiednika samolotu Piper PA-34-220T ”Seneca III”. Prototyp oblatano 13.10.1988. Latem 1989 r. seryjny samolot tej wersji odbył rajd akwizycyjny przez Bliski Wschód do Indii, gdzie latał nad Himalajami. Wersja PZL M20 04 ma zwiększoną do 2155 kg masę startową.

Do końca 1993 r. wyprodukowano 18 samolotów PZL M20, w następnych latach produkcja wzrosła. W 1995 r. dostarczono jedną ”Mewę” dla Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSW. Jeden samolot przystosowano w WSK PZL Rzeszów ponownie do silników PZL-Franklin, których produkcję uruchomiono w tej wytwórni. W 1996 r. konstruktorem prowadzącym samolotu był mgr inż. Mieczysław Wojtkowski.

W dniu 1.01.2006 r. w polskim rejestrze statków powietrznych znajdowało się 14 samolotów PZL M20 ”Mewa”, w tym min.: Aeroklub Polski- 1 egz., Ośrodek Kształcenia Lotniczego- 4 egz., Lotnicze Pogotowie Ratunkowe- 3 egz., dyspozycyjne- 5 egz., prywatne- 1 egz. W 2007 r. były używane m.in. w przedsiębiorstwach: Aerotechnika, Sky Taxi, Spółka Cywilna Ibex-UL. W 2006 r. 1 samolot PZL M20 ”Mewa” znajdował się na stanie Lotnictwa Straży Granicznej.

Konstrukcja:
Sześcio- lub siedmiomiejscowy dolnopłat o konstrukcji metalowej.
Płat wolnonośny o konstrukcja metalowej, dwudzielny, jednodźwigarowy, skorupowy. Obrys trapezowy, profil laminarny. Lotki wyważone typu Frise, klapy szczelinowe.
Kadłub o konstrukcji metalowej, półskorupowy. Składa się z trzech podstawowych zespołów: części przedniej, kabinowej i ogonowej. Całość pokryta cienką blachaą duralową. Kabina zakryta.
Usterzenie wolnonośne, klasyczne, konstrukcji metalowej. Usterzenie poziome płytowe z klapą sterującą.
Podwozie trójkołowe z kołem przednim, chowane w locie.

Wyposażenie- zestawy przyrządów VFR/IFR, VOR/LOC, ADF, transponder, awionika King Silver Crown.
Instalacje: przeciwoblodzeniowa, elektryczna.
Kabina wentylowana, ogrzewana i wytłumiona specjalną wykładziną.

Napęd: 2 silniki płaskie PZL-Franklin 6A-350-C1 i 6AS-350-A (o przeciwnych kierunkach obrotów) o mocy 164 kW (220 KM) każdy.

Dane techniczne PZL M20 (wg [1]):
Rozpiętość- 11,86 m, długość- 8,72 m, wysokość- 3,02 m, powierzchnia nośna- 19,2 m².
Masa własna- 1320 kg, masa użyteczna- 773 kg, masa całkowita max- 2070 kg.
Prędkość max- 360 km/h, prędkość przelotowa- 311 km/h, prędkość min.- 112 km/h, wznoszenie- 7,6 m/s, pułap- 7620 m, zasięg- 1240 km, zasięg max- 1833 km.

Dane techniczne PZL M20 (wg [2]):
Rozpiętość- 11,85 m, długość- 8,73 m, wysokość- 3,99 m, powierzchnia nośna- 19,4 m².
Masa własna- 1300 kg, masa użyteczna- 773 kg, masa całkowita- 2073 kg.
Prędkość max- 361 km/h, prędkość przelotowa- 352 km/h, prędkość min.- 113 km/h, wznoszenie- 6,6 m/s, pułap- 7600 m, zasięg- 1130 km.