PZL M7 STN, 1960
W 1960 r. opracowano w biurze konstrukcyjnym WSK PZL Mielec projekt samolotu myśliwsko- szturmowego i treningowego PZL M-7 STN (Samolot Treningowy Naddźwiękowy) zbliżony kształtem do samolotu Dassault-Breguet "Mirage III", o układzie delta. Konkurencyjnym projektem był TS-16 ”Grot”. Współautorem koncepcji samolotu był inż. Alfred Baron. (Wg [1]- konkurencyjnym projektem do TS-16 "Grot" był PZL M-16. Jest to informacja błędna, ponieważ projekt M-16 powstał w 1973 r.).
PZL M-7 to samolot w układzie delta, bez usterzenia wysokości. Napęd miały stanowić dwa projektowane silniki SO-2 z dopalaczem. Dopatrywano się tu pewnych analogii do projektu naddźwiękowego myśliwca FM-13, projektowanego kilka lat wcześniej w Instytucie Lotnictwa.
Model samolotu STN przez wiele lat stał w Szefostwie Techniki Lotniczej MON w Warszawie. Prawdopodobnie ktoś go przejął, gdy kilka lat temu Szefostwo zlikwidowano.
Dane techniczne PZL M-7 STN, projektowane (wg [4]):
Rozpiętość- 7,3 m, długość- 12,9 m, powierzchnia nośna- 23,0 m2.
Galeria
Źródło:
[1] Morgała A. ”Polskie samoloty wojskowe 1945-1980”. Wydawnictwo MON. Warszawa 1980.[2] Morgała A. ”Kierunki rozwoju samolotów wojskowych w Polsce w drugiej połowie XX w”. ”Lotnictwo stulecie przemiany”. Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2003.
[3] "Zmarł dr inż. Alfred Baron". Sieć Badawcza Łukasiewicz.
[4] Glass A. "Samoloty których nie było". Skrzydlata Polska nr 4/1995.