PZL-107 "Kaczor I", 1990

Samolot, poza wieloma zaletami miał pewną wadę, a mianowicie zamierzano wykorzystać usterzenie samolotu jako część podwozia. Biorąc pod uwagę doświadczenia z obciążeniami, rozwiązanie takie raczej nie mogło dać dobrych efektów w praktyce. Ale gdy naukowcy się uprą, forsują swoje rozwiązania. Zbudowano więc model samolotu, który jednak został rozbity i temat zarzucono.
WSK PZL Warszawa- Okęcie, Zakład Doświadczalny Samolotów Lekkich i Wyposażeń Agrolotniczych zgłosiła do Urzędu Patentowego PRL. wynalazek pn. Samolot rolniczy w układzie kaczki. Wynalazek rozwiązywał zagadnienie opracowania konstrukcji samolotu do rozprzestrzeniania z powietrza środków sypkich i ciekłych, łączącego w jednym zespole funkcje usterzenia poziomego i podwozia przedniego. Samolot otrzymał podwozie wyposażone w jedno koło główne o dużej średnicy, umieszczone pod kadłubem w pobliżu płata nośnego, oraz dwa mniejsze koła przednie, zamocowane do usterzenia poziomego na jego końcach i osłonięte owiewkami. Koło główne miało być zaopatrzone w niskociśnieniową oponę i częściowo schowane do wnętrza kadłuba.
Usterzenie poziome otrzymało ujemny wznios, dzięki czemu spływająca z niego ścieżka wirowa układa się z dala od płata nośnego, a niezależnie od tego powiększa się pole widoczności z kabiny pilota.
Skrót opisu patentowego, chronionego dwoma zastrzeżeniami, opublikowano w BUP nr 3/1988, w klasie B64C, pod numerem 260129.
Galeria
Źródło:
[1] ”Problemy rozwoju Wilgi”. Polska Technika Lotnicza. Materiały Historyczne nr 2/2004.[2] "Problemy rozwoju samolotu PZL-106 Kruk". Polska Technika Lotnicza. Materiały Historyczne nr 4/2004.
[3] "Polskie patenty lotnicze". Technika Lotnicza i Astronautyczna nr 8/1988.