PZL-10, 1931
W latach 1930-1931 dr inż. Franciszek Misztal opracował projekt samolotu bombowego dziennego i nocnego PZL-10, jako propozycja następcy samolotu Fokker F-VIIm3W.
Był zaprojektowany od podstaw i stanowił propozycję alternatywną dla koncepcji adaptacji PZL-4 na samolot bombowy. Wykonano tylko projekt wstępny.
Konstrukcja:
Samolot o konstrukcji całkowicie metalowej. Załoga- 4 osoby.
Skrzydło dwudźwigarowe z pokryciem usztywnionym wzdłużnie podłużniczkami, usterzenie pionowe podwójne.
Kadłub półskorupowy. Nos był nie oszklony, miał jedynie dla bombardiera płaskie okno w spodzie z widokiem do przodu i dołu.
Usterzenie pionowe podwójne.
Podwozie chowane w locie ruchem do tyłu w gondole silnikowe.
Uzbrojenie- w dwóch wieżyczkach: w ogonie i na grzbiecie kadłuba za kabiną załogi. Udźwig bomb- 1500 kg.
Napęd- 2 silniki gwiazdowe prawdopodobnie Bristol ”Jupiter” VIIF. Wg [3]- samolot miał posiadać 3 silniki (najprawdopodobniej błędna liczba) o mocy rzędu 221- 295 kW (300- 400 KM) typu Gnôme- Rhône, Bristol lub Pratt & Whitney.
Dane techniczne PZL-10 (wg [3]):
Masa własna- ok. 4000 kg, masa całkowita- ok. 7000 kg.
Źródło:
[1] Morgała A. ”Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939”. Wyd. Bellona. Warszawa 2003.[2] Klobuch K. "Geneza lotniczego września. Polska doktryna lotnicza i konstrukcje samolotów bojowych na tle wrogów i sojuszników". Wydawnictwo ZP. Warszawa 2009.
[3] Cynk Jerzy B. "Samolot bombowy PZL P-37 Łoś". Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. Warszawa 1990.