PWS Z-18 "Sęp II", 1935

Projekt samolotu myśliwskiego. Polska.
Projekt samolotu myśliwskiego PWS Z-18 ”Sęp II”. (Źródło: Morgała Andrzej ”Polskie samoloty wojskowe 1918-1939”. Wydawnictwo MON. Warszawa 1972).
Inż. August Zdaniewski w 1935 r. ukończył projekt wstępny Z-18 ”Sęp II”. Był to dalszy rozwój projektu PWS Z-17 ”Sęp I”. Mógł być potencjalnym następcą samolotów PZL P-11c, wprowadzanych wówczas do eskadr. Posiadał ten sam ogólny układ aerodynamiczny, co ”Sęp I”, ale był staranniej opracowany aerodynamicznie. Podwozie chowane w locie miało koła wciągane w boki kadłuba. Kabina pilota była całkowicie zasłonięta. Zastosowano w nim oryginalny system chowania podwozia opracowany przez inż. Zdaniewskiego. Urządzenie proponowane w Z-18 wyróżniało się rozwiązaniem mechanizmu pozwalającym na zastosowanie w górnopłacie. Ponadto miało jeszcze jedną ważną cechę: pracowało w każdym położeniu kół. Pneumatyki i amortyzatory przyjmowały siły od reakcji ziemi w położeniu otwartym, półschowanym (podczas wciągania lub wysuwania) oraz w pozycji górnej- ukryte w kadłubie. Dodatkowo koła, które w położeniu złożonym wystawały o 1/4 średnicy pod kadłubem zabezpieczały spod kadłuba w przypadku lądowania na brzuchu. Również i ten projekt nie został skierowany do realizacji.

Wg [2]- generał L. Rayski przewidywał co najmniej oblot i loty badawcze PWS Z-18 ”Sęp II” aby wyrobić sobie zdanie i wypracować ocenę końcowa na temat lotniczych konstrukcji mieszanych. Jeśli samolot spełniłby oczekiwania, to pierwsze eskadry PWS Z-18 w gotowości bojowej byłyby dostępne od jesieni 1938-wiosny 1939 r. Przewidywano , że zastąpią samoloty PZL P-7.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy górnopłat zastrzałowy o konstrukcji mieszanej.
Skrzydła dwudźwigarowe o konstrukcji drewnianej. Pokrycie noska sklejką, reszta płótnem. Skrzydła podparte parami zastrzałów w układzie V.
Kadłub kratownicowy spawany z rur stalowych, oprofilowany na owal. Pokrycie przodu blachą duralową, reszta płótnem. Kabina zakryta.
Podwozie chowane w locie.

Uzbrojenie: 4 karabiny maszynowe: 2 zsynchronizowane i 2 niezsynchronizowane w skrzydłach.

Silnik- Bristol ”Pegasus XX” o mocy 676 kW (918 KM). Śmigło metalowe, trójłopatowe.

Dane techniczne PWS Z-18 (wg [1]):
Rozpiętość- 10,0 m, długość- 7,10 m, wysokość- 2,40 m, powierzchnia nośna- 12,50 m2.
Masa własna- 1150 kg, masa użyteczna- 500 kg, masa całkowita- 1650 kg.
Prędkość max- 460 (wg [2]- 450-460) km/h, prędkość minimalna- 110 km/h, pułap- 9000 m.

Galeria

  • PWS Z-18 ”Sęp II”, rysunek w trzech rzutach. (Źródło: Morgała Andrzej ”Polskie samoloty wojskowe 1918-1939”. Wydawnictwo MON. Warszawa 1972).

Źródło:

[1] Morgała A. ”Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939”. Wyd. Bellona. Warszawa 2003.
[2] Gruszczyński J. ”Polskie lotnictwo myśliwskie 1936-1942”. Lotnictwo nr 9 i 11/2006.
blog comments powered by Disqus