Inż. August Zdaniewski opracował w 1932 r. (wg [2]- 1933 r.) z własnej inicjatywy projekt samolotu myśliwskiego PWS Z-17 ”Sęp I”. Miał to być następca PWS-10 i konkurent dla PZL P-7. Samolot odznaczał się niespotykanym kształtem płata z ujemnym skosem i usytuowaniem kabiny pilota przed płatem. Zamysłem konstruktora było uzyskanie samolotu szybkiego, w miarę zwrotnego, mającego nieograniczone w locie pole widzenia w przód i do góry. Dzięki znacznemu skupieniu mas Z-17 zyskiwał na zwrotności.

Projekt nie został zrealizowany. Posłużył jako studium dla następnych projektów samolotów: myśliwskiego PWS Z-18 ”Sęp II” i treningowego PWS Z-47 ”Sęp III”.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy górnopłat zastrzałowy o konstrukcji mieszanej.
Skrzydła dwudźwigarowe o konstrukcji drewnianej. Pokrycie noska sklejką, reszta płótnem. Skrzydła podparte parami zastrzałów równoległych.
Kadłub kratownicowy spawany z rur stalowych, oprofilowany na owal. Pokrycie przodu blachą duralową, reszta płótnem. Kabina odkryta.
Podwozie stałe, typu PZL z amor­tyzatorami olejowo- powietrznymi ukrytymi w kadłubie.

Uzbrojenie: 2 zsynchronizowane karabiny maszynowe Vickers.

Silnik- Bristol ”Jupiter” VIIF o mocy 353- 383 kW (480- 520 KM).

Dane techniczne PWS Z-17 (wg [1]):
Rozpiętość- 10,0 m, długość- 7,0 m, wysokość- 2,40 m, powierzchnia nośna- 12,50 m².
Masa własna- 1050 kg, masa użyteczna- 400 kg, masa całkowita- 1450 kg.
Prędkość max- 350 (wg [2]- 350-360) km/h, prędkość minimalna- 110 km/h, pułap- 8000 m.