PWS M-8, 1936
Projekt samolotu obserwacyjnego PWS M-8 został opracowany w 1936 r. przez inż. Józefa Medweckiego w Podlaskiej Wytwórni Samolotów jako konkurencyjną konstrukcję dla samolotu LWS-3 ”Mewa”.
Projekt podporządkowano kryterium prędkości, zapewnieniu dobrych warunków obserwacji i możliwości obrony przeciw myśliwcom. Usterzenie pionowe umieszczone zostało na stałe pod kadłubem. Obserwator miał nieograniczone pole ostrzału w górnej półsferze i dobrą widoczność do dołu dzięki wykrojowi w płacie i odpowiednim ukształtowaniu przekroju kadłuba.Samolototrzymał podwozie chowane sposobem ptasim- ruchem do tyłu w gondole po bokach kadłuba. Układ składania był oryginalnym pomysłem inż. Medweckiego i został przez niego zrekonstruowany po wojnie
Projektu nie skierowano do realizacji.
Konstrukcja:
Dwumiejscowy górnopłat zastrzałowy o konstrukcji mieszanej.
Skrzydła dwudźwigarowe o konstrukcji drewnianej. Pokrycie: nosek sklejką, całość płótnem.
Kadłub- kratownica z rur stalowych, spawana, oprofilowana, pokryta: przód blachą, tył płótnem. Kabiny zakryte. Kabina pilota- zakryta osobną osłoną, usytuowana była przed płatem.
Usterzenie pionowe umieszczone zostało na stałe pod kadłubem.
Podwozie klasyczne, chowane w locie.
Uzbrojenie- 1 stały karabin maszynowy pilota i 1 ruchomy karabin maszynowy obserwatora.
Silnik- gwiazdowy PZL-WS G-1620bis.
Dane techniczne PWS M-8, przybliżone (wg [1]):
Rozpiętość- 12,0 m, długość- 8,5 m, wysokość- 3,2 m, powierzchnia nośna- 22,8 m2.
Prędkość max- 275 km/h.
Galeria
Źródło:
[1] Morgała A. ”Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939”. Wyd. Bellona. Warszawa 2003.