Pod koniec lat 1930-tych dowództwo polskiego lotnictwa wojskowego postanowiło zastąpić w latach 1940-1941 istniejące wówczas eskadry liniowe oddzielnymi jednostkami rozpoznawczymi i lekkimi bombowymi. Koncepcja likwidacji lotnictwa liniowego i jego zastąpienia specjalizowanymi formacjami pojawiła się już zresztą dużo wcześniej- w 1936 r. wysunął ją ówczesny Dowódca Lotnictwa gen. Ludomił Rayski. Na wyposażenie tych nowych eskadr miał początkowo wejść samolot budowany jako następca PZL-23 ”Karaś”- bombowy i rozpoznawczy PZL-46 ”Sum”. Na wiosnę 1939 r. Dowództwo Lotnictwa zleciło kilku wytwórniom lotniczym opracowanie nowych samolotów rozpoznawczych i szturmowo-bombowych, mających w przyszłości zastąpić PZL-46 ”Sum”. W Państwowych Zakładach Lotniczych rozpoczęto wówczas prace projektowe nad samolotem szturmowym i bombowym nurkującym PZL ”Łosoś” oraz samolotem rozpoznawczym dalekiego zasięgu o nieustalonej nazwie. W Doświadczalnych Warsztatach Lotniczych rozważano budowę dwusilnikowego lekkiego samolotu bombowego RWD-24, będącego lądową odmianą wodnosamolotu RWD-22. Prace nad konkurencyjnym samolotem rozpoczęto również w Podlaskiej Wytwórni Samolotów.

Latem 1939 r. inż. Zbysław Ciołkosz przystąpił do opracowania projektu wstępnego samolotu bombowego i rozpoznawczego. Wg [1]- posiadał oznaczenie PWS-60, natomiast wg [2]- prawdopodobnie PWS-46. Była to ostatnia przedwojenna konstrukcja inż. Ciołkosza. Był to lekki bombowiec dwumiejscowy o bardzo ciekawym układzie dwukadłubowym, przypominającym późniejszego North American P-82 ”Twin Mustanga” z 1945 r., był skorupową konstrukcją drewnianą, stosującą najnowszą segmentową technologię PWS. Wg [2] samolot miał posiadać dwa silniki PZL/Bristol (prawdopodobnie ”Mercury VIII”).

Jeśli zdobyta przez Armię Czerwoną dokumentacja fabryczna PWS zawierała jakieś materiały odnoszące się do tego projektu Ciołkosza, nie można wykluczyć, że oznaczenie PWS-46 zostało pomyłkowo przypisane przez Rosjan lekkiemu myśliwcowi PWS-42. Wybuch II wojny światowej przerwał prace, które znajdowały się w fazie opracowania rysunkowego.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy średniopłat wolnonośny w układzie dwukadłubowym o konstrukcji drewnianej. Pokrycie głównie sklejką i częściowo blachą i płótnem.
Kadłuby połączone prostokątnym centropłatem i statecznikiem poziomym. Obaj członkowie załogi zajmowali miejsca w jednoosobowych kabinach w każdym z kadłubów, zakrytych kroplowymi osłonami.
Usterzenie wolnonośne z podwójnymi statecznikami pionowymi.
Podwozie klasyczne chowane w locie.

Uzbrojenie- 2 do 4 stałe karabiny maszynowe w centropłacie między kadłubami, ładunek bombowy w kadłubach i na zewnętrznych zaczepach pod centropłatem (ok. 1000 kg).

Napęd- 2 silniki prawdopodobnie Gnôme-Rhône 14M ”Mars” o mocy max 537 kW (730 KM) lub PZL/Bristol (prawdopodobnie ”Mercury VIII” o mocy startowej 533 kW (725 KM) każdy i mocy max 618 kW (840 KM) albo nowe polskie silniki gwiazdowe typu PZL ”Legwan”, będące niejako połączeniem dwóch silników gwiazdowych typu PZL G-1620 ”Mors” o mocy ok. 662-736 kW (900-1000 KM) każdy (docelowo nawet 1471 kW/2000 KM)).

Dane techniczne PWS-60 (wg [2]):
Prędkość max- 450 km/h.