PWS-41, 1939

Projekt samolotu szkolno- bojowego. Polska.

Projekt samolotu szkolno- bojowego PWS-41 opracował Podlaskiej Wytwórni Samolotów inż. Wacław Czerwiński oraz inż. Stanisław Lassota na zamówienie Dowództwa Lotnictwa. Miał to być przejściowy samolot szkolno- bojowy do szkolenia załóg dla samolotów PZL-46 "Sum". Prace projektowe rozpoczęto w drugiej połowie 1938 r.

Kadłub był pokryty wy­pukłymi arkuszami sklejki, przygoto­wanymi w wytwórni sklejek Bracia Konopaccy i Ska w Mostach, miej­scowości położonej pomiędzy Grod­nem a Lidą. Każdy arkusz pokrycia, mający inne krzywizny, mocowany do szkieletu kadłuba, dawał gładkie i sztywne pokrycie, co zapewniało odpowiednią sztywność i wytrzyma­łość, a ponadto było bardzo korzyst­ne aerodynamicznie.

W czerwcu (wg [4]- na początku) 1939 r. wykonana została makieta kabiny i rozpoczęto budowę płata dla pierwszego prototypu. Oblot samolotu przewidziano na wiosnę 1940 r. Wybuch wojny przerwał dalsze prace nad tym dobrze zapowiadającym się samolotem.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy dolnopłat wolnonośny o konstrukcji drewnianej.
Płat trapezowy, niedzielony, drewniany, skorupowy, z keso­nem zamkniętym pionową ścianką przednią i tylną (w miejsce dźwigarów) i skorupowym pokryciem klejonym z warstwy listew sosnowych i sklejki.
Kadłub drewniany półskorupowy, kryty sklejką o dwóch krzywiznach (wypukłą). Łoże silnika spawane z rur duralowych. Osłona silnika z blachy duralowej. Kabina zakryta z miejscami załogi jedno za drugim.
Usterzenie drewniane, stateczniki kryte sklejką, stery- płótnem.
Podwozie główne dwukołowe, stałe, z amortyzacją olejowo- powietrzną, z kołami okrytymi owiewkami. Golenie podwozia mocowane do okuć na podwójnych żebrach duralowych płata.

Silnik- chłodzony powietrzem, 9-cylindrowy, gwiazdowy Avia "Delfin 3T" o mocy nominalnej 199 kW (270 KM) i mocy startowej 206 kW (280 KM).
Zbiornik paliwa mieścił się w przodzie kad­łuba- za silnikiem.

Dane techniczne PWS-41, przybliżone (wg [1]):
Rozpiętość- ok. 11,0 m, powierzchnia nośna- ok. 23,0 m2.
Masa całkowita- ok. 1500 kg.
Prędkość max- ok. 300 km/h.

Źródło:

[1] Morgała A. ”Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939”. Wyd. Bellona. Warszawa 2003.
[2] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 2. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2007.
[3] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1977.
[4] Samoloty wojskowe świata 1935-1945.
blog comments powered by Disqus