PWS-27 (PWS Z-27), 1937

Projekt samolotu treningowego. Polska.
Projekt samolotu treningowego PWS-27. (Źródło: rys. Krzysztof Luto).

Projekt opracował w 1937 r. inż. August Zdaniewski, początkowo oznaczony PWS Z-27, a potem PWS-27. Był to dalszy rozwój samolotu PWS-26.

W nowym samolocie zastosowano nową komorę płatów z wysokonośnym profi­lem. Górny płat miał zmieniony obrys i został ukształtowany w silną strzałę o obrysie eliptycznym z lekkim wzniosem i obniżonym balda­chimem. Ułatwiało to wejście i wyjście z pierwszej kabiny bez potrzeby stosowania drzwiczek w burcie, oraz umożliwiało pilotowi szybkie opuszczenie kabiny w niebezpiecznych sytuacjach. Zastoso­wany skos zwiększał również state­czność kierunkową samolotu. Był przystosowany do pełnej akrobacji i lotu odwróconego, a ponadto do nauki strzelania, bombardowania w locie nurkowym i do szkolenia w ślepym pilotażu.

Projekt nie został zrealizowany. Dalszym rozwojem był projekt PWS-28.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy dwupłat o konstrukcji mieszanej.
Skrzydła dwudźwigarowe drewniane.
Kadłub spawany z rur chromomolibdenowych.
Usterzenie drewniane. Statecznik pozio­my, nastawny w locie, według wzoru użytkowego nr 13899.

Silnik- Avia Wright J5B o mocy 162 kW (220 KM).

Dane techniczne PWS-27 (wg [1]):
Rozpiętość- 9,00 m, długość- 7,00 m, wysokość- 3,00 m, powierzchnia nośna- 23,00 m2
Masa własna- 870 kg, masa użyteczna- 300 kg, masa całkowita- 1170 kg. 
Prędkość max- 220 km/h, prędkość minimalna- 80 km/h, pułap- 4700 m.

Galeria

  • PWS-27, rysunek w rzutach. (Źródło: Morgała A. ”Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939”).

Źródło:

[1] Morgała A. ”Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939”. Wyd. Bellona. Warszawa 2003.
blog comments powered by Disqus