PWS-17M2, 1929 lub 1932
Konstrukcja:
Dwumiejscowy górnopłat zastrzałowy o konstrukcji mieszanej.
Skrzydła dwudźwigarowe drewniane pokryte sklejką. Profil PWS-AB6 (Gö 665, IAW-109).
Kadłub spawany z rur stalowych, oprofilowanych na owal, pokryty płótnem. Kabiny odkryte.
Usterzenie pionowe podwójne. Statecznik poziomy nastawny w locie.
Podwozie stałe, nożycowe według patentu PZL.
Uzbrojenie- 4 zsynchronizowane karabiny maszynowe, 1 ruchomy karabin maszynowy na obrotnicy strzelający również pod kadłub przez otwierane wnęki w grzbiecie i spodzie kadłuba. W razie konieczności można było zabierać ładunek bomb o łącznej masie 150 kg, ukryty w komorze wewnątrz kadłuba, wykorzystywanej zwykle dla bomb oświetlających.
Silnik- Bristol "Jupiter" lub Bristol "Mercury IVS2" o mocy nominalnej 316/361 kW (430/490 KM) i mocy max 386/423 kW (525/575 KM). Śmigło metalowe dwułopatowe HWK. Zbiornik paliwa o pojemności 360 l, samozabliźniający się, wyrzucany awaryjnie w locie.
Dane techniczne PWS-17M2 (wg [1]):
Rozpiętość- 12,80 m, długość- 8,27 m, wysokość- 2,90 m, powierzchnia nośna- 23,8 m2.
Masa własna- 1200 kg, masa użyteczna- 550 kg, masa całkowita- 1750 kg.
Prędkość max- 302 km/h, prędkość lądowania- 92 km/h, pułap- 8800 m, zasięg- 550 km.
Galeria
Źródło:
[1] Morgała A. ”Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939”. Wyd. Bellona. Warszawa 2003.[2] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wyd. Stratus. Sandomierz 2004.
[3] Morgała A. "Polskie samoloty wojskowe 1918-1939". Wydawnictwo MON. Warszawa 1972.