PW-SAE "Adeli-2", 2010

Rozpoznawczy bezpilotowy aparat latający. Polska.
Bezpilotowy aparat latający PW-SAE "Adeli-2" opracowany został przez studentów ze Studenckiego Koła Naukowego SAE z Politechniki Warszawskiej. Są to: Marek Malinowski (koordynator projektu/projektant płatowca), Kamil F8 Karpiesiuk, Marcin Kwiatkowski, Kamil Barański, Piotr Tyrała, Michał Ameryka Sokołowski. Przeznaczony był do udziału w konkursie na projekt Bezzałogowego Statku Latającego VII Międzyuczelnianych Inżynierskich Warsztatów Lotniczych. Warsztaty odbyły się w Akademickim Ośrodku Szybowcowym Politechniki Rzeszowskiej w Bezmiechowej. Jest to dalszy rozwój BSL PW-SAE 01 ”Adeli”.

PW-SAE ”Adeli-2” został oblatany 22.09.2010 r. Samolot sprawował się znakomicie: był stabilny, przewidywalny oraz bardzo łatwo było nim sterować. W dniach 23-27.09.2010 r. odbyły się VII Międzyuczelniane Inżynierskie Warsztaty Lotnicze w Bezmiechowej, których główną częścią były zawody Bezzałogowych Aparatów Latających. BSL ”Adeli-2” zajął doskonałe II miejsce, pomimo że podczas zawodów zespół zmagał się z ogromną ilością pecha. Początkowo loty przebiegały pomyślnie, lecz ostatecznie jeden z bezpilotowców usiadł na drzewie, a kilka godzin później drugi został rozbity. Te wydarzenia były dla konstruktorów bardzo rozczarowujące. Nie udało się zaprezentować w pełni możliwości aparatu. Ekipa Politechniki Warszawskiej jako jedyna zaprezentowała działający (czasami jeszcze z błędami) autopilot, czyli najbardziej zbliżyła się do celu, który przyświeca tym zawodom.

Konstrukcja:
Górnopłat wolnonośny w układzie dwubelkowym z kadłubem centralnym o konstrukcji kompozytowej, w większości wykonana z kompozytu węglowo- , szklano- oraz aramidowo-epoksydowego.
Skrzydło z rdzeniem ze spienionego polistyrenu pokrytego fornirem wzmocnionego tkaniną węglową. Dźwigar węglowy. Płatowiec ma możliwość zastosowania różnych końcówek płata (winglety, raked wingtips, klasyczne, itp.). Skrzydła wyposażone w lotki.
Kadłub to skorupa węglowa, przekładka aramidowa typu plaster miodu. Belki ogonowe oraz gondolki silnikowe wykonane z kompozytu węglowo-epoksydowego.
Usterzenie Rudlickiego (odwrócone) umieszczone pomiędzy belkami ogonowymi. Usterzenie balsowe.
Start następuje z ręki lub wyrzutni startowej, lądowanie natomiast w sposób klasyczny lub na spadochronie.

Wyposażenie: układ nawigacji (komputer pokładowy, odbiornik GPS), autopilot ArduPilot Mega, system rejestracji i przekazywania na ziemię parametrów lotu oraz obrazu, system spadochronowy. System rozpoznawczy: kamera umieszczona na usterzeniu, mająca również na celu ułatwienie pilotażu pilotowi. W celu uzyskania dokładniejszego obrazu, cele naziemne są fotografowanie aparatem cyfrowym Olympus 8010 umieszczonym na obrotowej głowicy sterowanej z naziemnej stacji kontroli lotu.

Napęd- 2 silniki elektryczne MEGA MOTOR ACN 22/30/4 o mocy max 320 W każdy zasilane z wspólnego pakietu Powerizer 8Ah.

Dane techniczne PW-SAE ”Adeli-2”, projekt wstępny (wg [4]):
Rozpiętość (bez końcówek)- 2,846 m, długość- 1,4 m, wysokość- 0,308 m, powierzchnia skrzydła- 59,5 dm2.
Masa- 5 kg.
Prędkość przelotowa- 15 m/s, prędkość startu- 10 m/s.

Dane techniczne PW-SAE ”Adeli-2” (wg [2]):
Rozpiętość- 2,842 m, długośś- 1,350 m, wysokość- 0,301 m.
Masa- 4,5 kg.
Czas lotu- ok. 1 h.

blog comments powered by Disqus