PW-4 "Pelikan", 1990
Projekt motoszybowca PW-4 ”Pelikan” powstał w latach 1989-1990 w Zespole Naukowo-Badawczym Lotniczych Konstrukcji Kompozytowych w Instytucie Techniki Lotniczej i Mechaniki Stosowanej wydziału MEiL Politechniki Warszawskiej jako kolejna konstrukcja programu ULS. Kierownikiem programu ULS był dr inż. Roman Świtkiewicz. Jego ogólną koncepcję próbowano sprawdzić w zbudowanym w jednym egzemplarzu dwumiejscowym szybowcu szkolnym PW-3 ”Bakcyl”.
Zbudowano 2 egz., w tym jeden do prób statycznych. Prototyp PW-4 ”Pelikan” oblatano 23.12.1990 r. 28.07.1995 r. motoszybowiec zakończył próby w locie uzyskując Orzeczenie IKCSP. Tym samym motoszybowiec rozpoczął normalną eksploatację. Był własnością Instytutu Techniki Lotniczej i Mechaniki Stosowanej Politechniki Warszawskiej. Prezentowany był podczas XVI Zlotu Amatorskich Konstrukcji Lotniczych w Oleśnicy (27- 29.06.1997 r.).
Okazało się, że charakterystyki motoszybowca nie odpowiadają wymaganiom rynku i zaprzestano jego rozwoju. W dniu 1.01.2006 r. nadal znajdował się w polskim rejestrze statków powietrznych. 2.11.2012 r. motoszybowiec PW-4 "Pelikan" (SP-8050) został rozbity w pobliżu lotniska Babice (Warszawa). Obie poszkodowane osoby, w stanie ciężkim i z obrażeniami, zostały przewiezione do szpitala.
Konstrukcja:
Dwumiejscowy zastrzałowy górnopłat o konstrukcji kompozytowej.
Płat jednodźwigarowy, z kompozytu szklano-epoksydowego, za dźwigarem pokryty tkaniną. Lotki Frise.
Kadłub o konstrukcji skorupowej z kompozytu szklano-epoksydowego, kapsuła kabiny przechodzi w belkę o przekroju kołowym. Kabina z miejscami jedno za drugim, zakryta.
Usterzenie klasyczne, kompozytowe, ster kierunku pokryty tkaniną.
Podwozie trójkołowe z kołem przednim, stałe.
Wyposażenie- zestaw przyrządów do lotów VFR, radiostacja UHF.
Silnik- Limbach L2000EC1 o mocy 59,6 kW (80 KM), śmigło pchające przestawialne Hoffman V62R/D160BT-5.
Dane techniczne PW-4 (wg [4]):
Rozpiętość- 16,2 m, długość- 8,0 m, wysokość- 2,4 m, powierzchnia nośna- 18,8 m2.
Masa własna- 525 kg, masa startowa max- 720 kg.
Prędkość dopuszczalna- 180 km/h, prędkość max- 150 km/h, prędkość optymalna- 89 km/h, prędkość ekonomiczna- 82 km/h, prędkość minimalna- 65 km/h, doskonałość- 19,4 przy prędkości 89 km/h, opadanie minimalne- 1,25 m/s przy prędkości 82 km/h, zasięg- 450 km, czas lotu- 4 h.
Źródło:
[1] Liwiński J. ”Rejestr polskich statków powietrznych 2006”. Przegląd Lotniczy Aviation Revue nr 2/2006.
[2] Makowski T. ”Współczesne konstrukcje lotnicze Polski”. Agencja Lotnicza Altair. Warszawa 1996.
[3] Polskie szybowce.
[4] Konstrukcje lotnicze Politechniki Warszawskiej.
[5] dlapilota.pl.
[6] Harke A. "Oleśnica'97". Przegląd Lotniczy Aviation Revue nr 8/1997.
[7] (kk) "Orzeczenie dla PW-4". Przegląd Lotniczy Aviation Revue nr 5/1995.