Samolot Aero Ae-145 powstał w 1959 r. jako kolejna, poważniejsza modyfikacja produkowanego w SPP Kunowicach samolotu Aero Ae-45 "Super Aero". W trakcie produkcji ostatnich serii samolotu Ae-45S czeski przemysł silnikowy oddał do produkcji seryjnej nowy silnik M-332 o większej mocy. Silnik ten wypróbowano w seryjnym egzemplarzu Ae-45S, w wyniku czego poprawiły się zdecydowanie jego osiągi. Po odpowiedniej adaptacji samolotu i dodatkowym wzbogaceniu jego wyposażenia nawigacyjno-radiowego powstała nowa wersja oznaczona jako Aero Ae-145.

Samolot był produkowany w SPP Kunowice do końca 1961 r. Zaprzestanie produkcji nastąpiło w chwili wprowadzenia do produkcji samolotu L-200 Morava. Był przedmiotem szerokiego eksportu. Głównym odbiorcą był Związek Radziecki, ale samoloty te można było spotkać w Azji, Afryce, a nawet w Australii. W zakładzie SPP Kunowice wyprodukowano łącznie 700 egz. typu Ae-45, Ae-45S i Ae-145.

W Polsce.

W 1959 r. pierwsze 4 samoloty Aero Ae-145 trafiły do lotnictwa sanitarnego. W 1960 r. zakupiono 4 egzemplarze, w 1961 r. dalsze 2 egz. i ostatni w 1962 r. Łącznie zakupiono 11 egz. Niektóre z nich zostały w późniejszym okresie przekazane innym użytkownikom, np. IKCSP, PUL Warszawa. Samoloty te były eksploatowane w pojedynczych przypadkach do końca lat 1970-tych. Dwa z nich zostały przekazane w 1980 r. do zbiorów Muzeum Lotnictwa i Astronautyki w Krakowie.

Konstrukcja:
Czteromiejscowy dolnopłat o konstrukcji metalowej.
Kabiny zakryte.
Podwozie klasyczne, chowane w locie.

Napęd- 2 silniki M-332 o mocy 103 kW (140 KM) każdy.