Samolot KO-4 "Aerosport 2" został skonstruowany i zbudowany przez Kazimierza Olszewskiego z Konstatynowa koło Łodzi. Został zbudowany w zakładzie rzemieślniczym Air-Way Kazimierz Olszewski prowadzonym przez konstruktora. Budowę ukończono pod koniec 1988 r. Rozpoczęła się procedura certyfikacyjna, która trwała do listopada 1990 r. Ponieważ od początku budowa prowadzona była pod nadzorem IKCSP konstruktor uznał, że pomimo wielu trudności warto doprowadzić dzieło do końca. Zespól certyfikacji IKCSP sprawdził samolot niesłychanie dokładnie, wychwytując najmniejsze uchybienia. Bardzo dokładnie sprawdzono też obliczenia, które należało uzupełnić. Zalecono poprawki i zmiany, które podniosły bezpieczeństwo i niezawodność całej konstrukcji.

W dniu 20.11.1990 r. na lotnisku Lubinek w Łodzi przeprowadzono pierwsze próby naziemne i w locie pod nadzorem IKCSP. Próby prowadził pilot doświadczalny płk mgr Bolesław Zoń. Na próby naziemne złożyły się pomiar czasu awaryjnego opuszczenia kabiny ze spadochronem, próby zespołu napędowego, kołowania po trawie i po pasie betonowym oraz ocena drgań płatowca od zespołu napędowego. Pozytywna ocena oblatywacza po próbach na ziemi pozwoliła na przeprowadzenie pierwszych lotów na które złożyły się: próba startu i lądowania na pasie betonowym do wysokości 2 m powtórzona czterokrotnie, wykonanie lotu po kręgu do wysokości 200 m w czasie 9 minut oraz nad lotniskiem do wysokości 600 m w czasie 27 minut. Po wykonaniu prób manewrowych na ziemi i pierwszych prób w powietrzu samolot wykazał, że posiada poprawne właściwości pilotażowe. Również silnik pracował bez zarzutu. Według opinii oblatywacza samolot nadawała się do dalszej realizacji prób.

Został zarejestrowany najpierw jako SP-FKA, a od 19.02.1991 r. jako SP-PKA. Samolot był prezentowany podczas XIV Zlotu Amatorskich Konstrukcji Lotni­czych, Oleśnica'95 (30.06.- 2.07.1995 r.). Skasowany w dniu 22.10.1998 r.

Prawdopodobnie nie był to jednak koniec dziejów tego samolotu.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy dolnopłat o konstrukcji drewnianej.
Skrzydło o obrysie prostokątnym miał wznios 3^o stopnie zwichrzenie geometryczne 1 ,5^o. Profil NACA 23012 (12 %), cięciwa 115 cm ( stała). Dwa dźwigary- główny i lotkowy. Żebra wykonane z listew sosnowych. W miejscach łączenia naklejone obustronnie półkoliste nakładki sklejkowe Do dźwigara głównego dostawiane żebra nawlekane na dźwigarek lotkowy. Keson skrzydła wykonany ze sklejki lotniczej 1,5 mm. Pozostała część skrzydła kryta płótnem. Krawędź natarcia wykonana z listwy sosnowej zabezpieczone laminatem. Końcówki skrzydeł z laminatu.
Kadłub zbudowany jako drewniana kratownica. Posiadał sześć wręg wykonanych z listew sosnowych oklejonych sklejką 1,5 mm. Czwarta wręga jest jednocześni dźwigarem statecznika pionowego Kadłub kryty sklejką lotniczą 1.5 mm. Centropłat o rozpiętości 150 cm stanowi integralną część kadłuba.
Usterzenie klasyczne, dzielone na stateczniki i stery, konstrukcji drewniane. Profil usterzenia poziomego i pionowego NACA 009.
Podwozie trójkołowe z kołem przednim, stałe.

Wyposażenie- na tablicy przyrządów zestaw wskaźników szybowcowych prędkościomierz wysokościomierz. Wariometr, busola, chyłomierz oraz wskaźniki silnika termometr głowic i obrotomierz. Radiostacja RS 6101.

Silnik- dwusuwowy Aero-Trabant (przerobiony. przystosowany do celów lotniczych silnik samochodu Trabant) o mocy 19 kW (26 KM).

Dane techniczne KO-4 (wg [2]):
Rozpiętość- 6,5 m, długość- 5,4 (wg [1]- 5,3) m, wysokość- 1,8 m, powierzchnia nośna- 7,5 m².
Masa własna- 174 (wg [1]- 240) kg, masa startowa max- 280 kg.
Prędkość dopuszczalna- (wg [1]- 180) km/h, prędkość max- 140 km/h, prędkość przelotowa- 120 (wg [1]- 130) km/h, prędkość minimalna- 70 km/h, wznoszenie- 2 m/s, zasięg- 360 km, długotrwałość lotu- 3 h.