Nieuport 27C1, 1917

Samolot myśliwski. Francja.
Samolot myśliwski Nieuport 27C1 w służbie US Army Air Service. (Źródło: U.S. Air Force).
Ostatnim samolotem Gustawa Delage w układzie półtorapłata był Nieuport 27C1. Różnił się od Nieuporta 24 jedynie nieoprofilowaną płozą oraz dzieloną osią podwozia. Drobne modyfikacje nie mogły zmienić wiele, jeśli chodzi o osiągi, zwłaszcza że silnik pozostawał ten sam. Samolot znalazł się w kilku eskadrach francuskich i kilku dywizjonach RFC (Royal Flying Corps). Nieuporty w końcu 1917 r. ustępowały już wprowadzanym do eskadr francuskich samolotom SPAD VIIC1 i SPAD XIIIC1, w Wielkiej Brytanii samolotom RAF SE-5. Nieuport 27C1 był budowany na licencji we włoskich zakładach Macchi-Nieuport.

Jedyna próba zwiększenia mocy zainstalowanej została podjęta w lipcu 1917 r., przygotowywano się do zamontowania silnika Clerget 11E o mocy 147 kW (wg [2]- o mocy 108 kW (147 KM)). Samolot był niemal taki sam, jak Nieuport 27, jedynie osłona silnika musiała być nieco głębsza, oprofilowano też golenie podwozia. Silnik zawiódł, zastępczo zamontowano słabszy Clerget 9Bd, z którym osiągi nie uległy wyraźnej poprawie. Na jedynym egzemplarzu, oznaczonym Nieuport 25, latał Charles Nungesser, najbardziej zagorzały zwolennik półtorapłata.

Zastosowany układ statyczno-wytrzymałościowy półtorapłata odznaczał się małą sztywnością na skręcanie, zwłaszcza przy większych prędkościach lotu podczas nurkowania. Pojawił się kres koncepcji myśliwców z komorą Nieuporta, która nb. osiągnęła optymalną fazę tylko w pierwotnej postaci, to jest w Nieuporcie 11C1 ”Bébé”. Następne wersje, aczkolwiek szybsze, odznaczały się w stosunku do pierwowzoru coraz gorszymi właściwościami w locie.

Ogółem w latach 1915-1920 wyprodukowano ok. 7200 egz. wszystkich wersji samolotów myśliwskich od Nieuport 11C1 do Nieuport 27C1.

W Polsce.

Wg niepotwierdzonych informacji samoloty Nieuport 27C1 używane były w Polsce. Natomiast Wg [1] samoloty tego typu w lotnictwie polskim nie występowały.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy półtorapłat o konstrukcji mieszanej.
Płat górny dwudźwigarowy, dolny jednodźwigarowy. Pokrycie płatów płótnem. Charakterystyczna jednoprzęsłowa komora płatów Nieuporta połączona była stojakami w układzie V.
Kadłub kratownicowy, o konstrukcji mieszanej. Przednia część, spawana z rur stalowych. Tylna część kadłuba kratownicowa z sosny i jesionu. Pokrycie płótnem. Kadłub był oprofilowany na owal.
Podwozie klasyczne stałe.

Uzbrojenie- 1 zsynchronizowany karabin maszynowy Vickers pilota.

Silnik- gwiazdowy, rotacyjny Le Rhône 9Jb o mocy 88 kW (120 KM).

Dane techniczne Nieuport 27C1 (wg [2]):
Rozpiętość- 8,2 m, długość- 5,98 m, wysokość- 2,4 m, powierzchnia nośna- 15,0 m2.
Masa własna- 365 kg, masa całkowita- 580) kg.
Prędkość max- 172 km/h, czas wznoszenia na 2000 m- 5' 40", pułap- 5550 m, czas lotu- 1 h 30'.

Źródło:

[1] Morgała A. ”Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924”. Wyd. Bellona; Wyd. Lampart. Warszawa 1997.
[2] Kowalski T. J. ”Nieuport 1-27”. Seria Słynne Samoloty nr 1. Oficyna Wydawnicza KAGERO. Lublin 2003.
blog comments powered by Disqus