ZM-3, 1931
W 1930 r. Zbigniew Muszyński opracował projekt szybowca treningowego ZM-3, do którego wykorzystał skrzydła od szybowca ZM-1. Szybowiec został zbudowany w 1931 r. w Wieliczce.
Późną jesienią 1931 r. szybowiec wypróbowano, wykonując kilka skoków. Stwierdzono wtedy, że był ciężki na nos, czyli wyważenie jego było nieprawidłowe, co uniemożliwiało wykonywanie lotów. Szybowca nie poprawiono i uległ kasacji.
Konstrukcja:
Jednomiejscowy górnopłat zastrzałowy o konstrukcji drewnianej.
Płat prostokątny, dwudźwigarowy kryty płótnem, podparty dwoma parami zastrzałów.
Kadłub o przekroju pięciokątnym, kratownicowy, kryty płótnem. Kabina odkryta, z wiatrochronem.
Stateczniki i stery kryte płótnem.
Podwozie płozowe. Płoza na wahaczach, z amortyzatorem z liny gumowej.
Dane techniczne ZM-3 (wg [1]):
Rozpiętość- 11,0 m, długość- 6,0 m, powierzchnia nośna- 12,1 m2.
Źródło:
[1] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1977.[2] Glass A. "Polskie konstrukcje lotnicze do 1939". Tom 3. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2008.