W 1912 r. firma Morane-Saulnier na Salonie Lotniczym w Paryżu zademonstrowała aż cztery samoloty, które wzbudziły powszechne zainteresowanie prostotą i celowością konstrukcji oraz dobrymi osiągami. O prostocie konstrukcji i eksploatacji może świadczyć fakt, że dwie osoby mogły zmontować i przygotować samolot do lotu w ciągu 11 minut, licząc od chwili rozpoczęcia wykręcania śrub skrzyń, w których był zapakowany. W tym samym roku rozpoczęto produkcję seryjną odmiany dwumiejscowej Morane-Saulnier G i jednomiejscowej Morane-Saulnier H. Były to prawie identyczne samoloty, wyposażone w silnik rotacyjny.

Demonstrowana je na wielu pokazach, znajdowały też wielu nabywców. Tylko francuskie lotnictwo wojskowe otrzymało 26 samolotów Morane H i 94 Morane G. Niektóre samoloty Morane- Saulnier G wyposażono w strzelający przez śmigło karabin maszynowy i osłony łopat śmigła jak w maszynie Morane-Saulnier L Rolanda Garrosa. Większą liczbę zakupiła Rosja do szkolenia i treningu, 21 z nich dotrwało aż do służby w Armii Czerwonej. Licencyjne Morane-Saulniery H budowane były też w Anglii w zakładach Grahame-White.

Zachęcona powodzeniem samolotów Morane G i H firma Morane-Saulnier wyprodukowała dalsze wersje nie zmieniając ogólnej koncepcji samolotu. Pojawił się typ Morane-Saulnier L, typ Morane-Saulnier N z wielkim kołpakiem śmigła i bardziej opływowym kadłubem itd.

W Polsce.

Jorge (Jerzy) Alejandro Newbery (z wielkopolskiej rodziny Tomaszkiewiczów)- mieszkający w Argentynie. Zainicjował publiczną zbiórkę środków finansowych na stworzenie lotnictwa wojskowego Argentyny. W 1914 r. zakupił we Francji 10 samolotów (Morane-Saulnier G), które ofiarował armii. 10.02.1914 r. pobił światowy rekord wysokości osiągając 6225 m. Rekord ten nie został zatwierdzony przez FAI, ponieważ wg ówczesnych przepisów, konieczne było poprawienie poprzedniego rekordu o co najmniej 150 m, a Newbery poprawił go tylko o 65 m. Zginął w katastrofie lotniczej 1.03.1914 r., w czasie przygotowań do próby przelotu ponad Andami. Jorge Newbery cieszy się sławą ojca lotnictwa argentyńskiego, jego imieniem nazwano port lotniczy Buenos Aires.

W czasie I wojny światowej na samolotach Morane-Saulnier G latali również polscy lotnicy, którzy służyli w rosyjskim lotnictwie wojskowym. Wacław Ulass w dniu 3.05.1917 r. (21.04.1917 r. wg starego kalendarza) wykonał jako pierwszy na świecie przelot w locie odwróconym na sa­molocie tego typu z silni­kiem Gnôme o mocy 59 kW, osiągającym prędkość rzędu 100 km/h. Lat odwrócony przeprowadził na przestrzeni 8 km, pomiędzy latarnią morską Chersonez, a środkiem portu Sewastopol­skiego.

W 1916 r. w Rosji zbudowany został samolot S.Z.-1 (WZ-III) konstrukcji inż. Władysława Zalewskiego Do jego budowy wykorzystano części od innych samolotów: Albatros, Farman oraz Morane-Saulnier G.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy (Morane-Saulnier H) lub dwumiejscowy (Morane-Saulnier G) średniopłat o konstrukcji drewnianej.
Kadłub o przekroju prostokątnym. Kabiny odkryte.
Podwozie klasyczne stałe.

Dane techniczne: