Samolot Acro-Viper to wyczynowo-treningowy samolot akrobacyjny, klasy samolotu Extra-300. Była to jedna z najciekawszych polskich konstrukcji lotniczych z przełomu lat 1990-tych i 2000-nych. Samolot jest dziełem trójki byłych konstruktorów SZD-Bielsko: Jerzego Śmielkiewicza, Adama Kurbiela i Wiesława Gębali.

Koncepcja samolotu i projekt wstępny zostały opracowane przez J. Śmielkiewicza w 1992 r. Adam Kurbiel odpowiedzialny był za strukturę płatowca, a Wiesław Gębala- za technologię. Instalacja silnika została opracowana w biurze konstrukcyjnym PZL-Mielec. Prototyp był budowany początkowo w firmie Adama Kurbiela, a następnie w kilku innych miejscach, aż trafił do hangaru byłego Szybowcowego Zakładu Doświadczalnego. W 2000 r. budową samolotu zajmował się Jerzy Śmielkiewicz i Jerzy Klajman, były mechanik Aeroklubu Bielskiego (Adam Kurbiel i Wiesław Gębala zmarli).

Budowa i próby wytrzymałościowe zakończyły się jesienią 2000 r. Samolot otrzymał znaki rejestracyjne SP-PAV. W październiku 2000 r. rozpoczęto próby kołowania. W czasie jednej z nich, wskutek zbyt małej wytrzymałości resoru, złamało się kółko ogonowe, co spowodowało uszkodzenie steru wysokości. Próby przerwano. Ich wznowienie i oblot planowane było na wiosnę 2001 r.

W dniu 1.01.2006 r. w polskim rejestrze statków powietrznych znajdował się 1 samolot Acro-Viper.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy średniopłat o konstrukcji całkowicie kompozytowej.
Skrzydła z kompozytu szklanego i węglowego.
Kadłub wykonany z kevlaru i kompozytu węglowego. Kabina zakryta.
Podwozie klasyczne stałe.

Wyposażenie- bardzo nowoczesna awionika.

Silnik- w układzie boxer Textron Lycoming AEIO-540-L1B5D o mocy 220 kW (300 KM).

Dane techniczne Acro-Viper, obliczeniowe (wg [2]):
Rozpiętość- 8,0 m, długość- 6,9 m, wysokość 2,85 m, powierzchnia nośna- 11,45 m².
Masa startowa max- 924 kg.
Prędkość dopuszczalna- 425 km/h, prędkość max- 380 km/h, wznoszenie- 15 m/s.