W 1949 r. w Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Studentów Politechniki Warszawskiej powstała myśl podtrzyma­nia dawnych tradycji Sekcji związanych z budową samo­lotów. Projekt wstępny samolotu sportowego SLPW-1 opra­cował student B. Młodziejewski, kończąc go w grudniu 1949 r. Projekt nawiązywał do najlepszych  samolotów sportowych z ostatnich lat przed II wojną światową.

Do wykonania projektu konstrukcyjnego i jego realizacji nie doszło, wobec rozwiązania Sekcji Lotniczej w 1950 r. z powodu postawienia członkom jej zarządu fałszywych za­rzutów politycznych. Zresztą na budowę samolotu nie pozwoliłyby panujące wówczas w kraju stosunki, ze wzglę­du na to, że był to okres likwidowania rodzimej lotniczej działalności konstrukcyjnej oraz ograniczania inicjatyw społecznych w dziedzinie lotnictwa, w szczególności prób budowy samolotów poza przemysłem.

Konstrukcja.
Dwumiejscowym dolnopłat o półskorupowej konstrukcji drewnianej.
Skrzydło wyposażone w klapy.
Kabin zakryta z miejscami załogi jedno za drugim.
Podwozie klasyczne, chowane w locie.

Silnik- rzędowy Cirrus "Minor" o mocy 64 kW (90 KM) lub podobny.

Dane techniczne SLPW-1 (wg [2]):
Rozpiętość- 8,6 m, długość- 7,1 m, wysokość- 2,45 m, powierzchnia nośna- 10,0 m².
Masa własna- 350 kg, masa użyteczna- 210 kg, masa całkowita- 560 kg.
Prędkość max-260 km/h, prędkość przelotowa- 240 km/h, prędkość minimalna- 78 km/h, zasięg max- 600 km.