AE. Ballon (Typ Ae 800), 1916
(AB. Ballon, Perseval-Singfeld Typ Ae 800)

Balon obserwacyjny na uwięzi. Niemcy.
Balon obserwacyjny AE. Ballon (Typu Ae) w barwach niemieckich. (Źródło: archiwum).

W 1916 r. armia niemiecka zdobyła brytyjski balon typu Caquot M2. Zerwał się on z liny cumowniczej i dryfował za liniami niemieckimi, gdzie został złapany.

Armia niemiecka szybko nowy balon i podobnie jak alianci uznała go za lepszy i znacznie bardziej stabilny niż Parseval-Siegsfeld "Drachenballon". Balon został skopiowany i pod nazwą Type Ae 800 (typ angielski, 800 m3 objętość) i skierowany do produkcji seryjnej, inna nazwa balonu to AE. Ballon Ballon (wg [1]- nosił nazwę- AB. Ballon, wg [3]- Perseval-Singfeld Typ Ae 800). Był produkowany w wytwórni Riedinger Ballonfabrik w Augsburgu od jesieni 1916 r. Od pierwowzoru różnił się objętością i szczegółami konstrukcji.

Używało go wyłącznie wojsko niemieckie. Typ Ae 800 stał się standardowym balonem obserwacyjnym armii niemieckiej, a "Drachenballon" był stopniowo wycofywany ze służby. W 1917 r. sytuacja surowcowa znacznie pogorszyła się i w produkcji balonów trzeba było zrezygnować z surowej gumy, używano tylko celonu i tkaniny. To znacznie pogorszyło szczelność powłoki. Trzeba było częściej napełniać powłoki wodorem. Mimo to balony obserwacyjne były uzywane do końca wojny.

W firmie Riedinger Ballonfabrik zbudowany został doświadczalny balon obserwacyjny, który zamiast trzech stateczników pneumatycznych posiadał cztery sztywne stateczniki, rozmieszczone co 90⁰. W 1918 r. został zbudowany zmotoryzowany balon Typ Ae 800. Otrzymał on kosz większy kosz, w którym zamontowany został silnik Maybacha o mocy 176 kW (240 KM). Napędza on dwułopatowe śmigło pchające. Z przodu balonu zamontowano ster wysokości, a za pionowym statecznikiem- ster kierunku. Próby w locie motobalonu były przeprowadzane jeszcze w listopadzie 1918 r.

Na front dostarczono łącznie 1870 niemieckich balonów obu typów ("Drachenballon" i Typ Ae 800). Wraz z podpisaniem rozejmu w 1918 r. alianci, na mocy traktatu wersalskiego, nakazali zniszczenie wszystkich niemieckich balonów obserwacyjnych.

W Polsce.

W czasie I wojny światowej, w niemieckich jednostkach balonowych, wyposażonych w balony obserwacyjne Perseval-Singfeld Typ Ae 800, służyli Polacy- obserwatorzy balonowi.

W hali Zeppelina na Winiarach zdobyto w styczniu 1919 r. jeden balon AE. Ballon. W połowie marca przeprowadzono kontrolę techniczną napełniając powłokę powietrzem. Od maja 1919 r. balon został przydzielony do sformowanej na Winiarach Oficerskiej Szkoły Aeronautycznej. Pierwszy wzlot na nim został wykonany 23.07.1919 r. z pola obok hali. W dniu Święta Lotnictwa 28.09.1919 r. na Ławicy udostępniono go dla publiczności, wywożąc w górę pasażerów. Po sformowaniu 1 i 2 baonów aeronautycznych balon służył do treningu obserwatorów. Został wycofany w 1921 r.

Dane techniczne AE. Ballon (wg [1]):
Objętość- 850 m3.
Pułap operacyjny- 1300 m, dopuszczalna prędkość wiatru- 20 m/s.

Galeria

  • Poniemieckie balony obserwacyjne: na pierwszym planie AE. Ballon, w głębi z krzyżem Parseval-Siegsfeld "Drachen", z prawej gazochron AB Gasometer 100. Hala sterowcowa Winiary, marzec 1919 r. (Źródło: "Ku czci poległych lotników").
  • Niemiecki balon obserwacyjny AE. Ballon (Perseval-Singfeld Typ Ae 800). (Źródło: archiwum).
  • Przygotowanie do startu balonu obserwacyjnego AE. Ballon (Typu Ae 800). (Źródło: archiwum).
  • Lot próbny zmotoryzowanym balonem AE. Ballon, listopad 1918 r. (Źródło: archiwum).
  • Balon obserwacyjny AE. Ballon (Typ Ae 800) lotnictwa polskiego, podczas wzlotu w Poznaniu, 23.07.1919 r. (Źródło: archiwum).
  • Balon obserwacyjny AE. Ballon  nad Halą Zeppelina w Poznaniu, 30.08.1919 r. (Źródło: archiwum).
  • Balon obserwacyjny typu AE. Ballon  wprowadzany do Hali Zeppelina w Poznaniu przez wojska wielkopolskie w 1919 r. (Źródło: archiwum).

Źródło:

[1] Morgała A. "Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924". Wyd. Bellona; Wyd. Lampart. Warszawa 1997.
[2] Praca zbiorowa "Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa.". Wydawnictwo Komitetu Budowy Pomnika Ku Czci Poległych Lotników. Warszawa 1933.
[3] "Wielka Encyklopedia Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych 1918-1939"
[4] Januszewski S. "Witold Jarkowski. Inżynier aeronauta- pionier lotnictwa". Politechnika Wrocławska. Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2006.
[5] Januszewski S. "Pionierzy. Polacy w siłach powietrznych Wielkiej Wojny 1914-1918". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2019.
[6] Полозов Н. П., Сорокин М. А. "Воздухоплавание". Wydawnictwo Военное Издательство Народного Комиссариата Обороны Союза ССР. Москва, 1940.
[7] Dressei J., Griehl M. "Deutsche Fessel- und Sperrballone -1900-1945". Seria "Waffen-Arsenal" nr 149. Wydawnictwo Podzun-Pallas-Verlag. Eggolsheim, 1994.
blog comments powered by Disqus