MN-5, 1930

Samolot szkolno- sportowy. Polska.
Samolot sportowy MN-5 ze skróconym przodem kadłuba. (Źródło: Praca zbiorowa ”Album Dziesięciolecia Lotnictwa Polskiego”. Nakładem Wydawnictwa Lotnik. Poznań 1930).
W końcu 1929 r Józef Medwecki wraz z inż. Zygmuntem Nowakowskim zaprojektowali na zamówienie LOPP samolot szkolno-sportowy MN-5. Miał składane skrzydła, w celu zmniejszenia niezbędnych wymiarów hangaru, był to pierwszy polski samolot ze składanymi skrzydłami. Samolot został wykonany w wytwórni WWS ”Samolot” i oblatany 21.08.1930 r. Próby w locie wykazały dobre własności prototypu.

Samolot MN-5 początkowo miał wydłużony przód kadłuba. Gdy okazało się, że środek ciężkości samolotu znajduje się zbyt z przodu- przód kadłuba skrócono o 0,3 m. Otrzymał znaki rejestracyjne SP-AEH. Samolot stanął, wraz z samolotami PZL-5 i Sido S-1, do konkursu na samolot szkolny dla aeroklubów, jednak nie zajął pierwszego miejsca. Wobec likwidacji wytwórni WWS ”Samolot” była rozważana możliwość produkcji MN-5 w PZL w Warszawie, lecz wytwórnia ta podjęła produkcję własnej konstrukcji PZL- 5.

Prototyp MN-5 był użytkowany przez Aeroklub Wileński. Wziął udział w III Krajowym Konkursie Awionetek (24.09-6.10.1930r.), zajął 8 miejsce. W IV Krajowym Konkursie Samolotów Turystycznych we wrześniu 1931 r. uplasował się na 11 miejscu, a w V Krajowym Lotniczym Konkursie Turystycznym we wrześniu 1933 r. na 18 miejscu. W lipcu 1936 r. został skasowany.

Konstrukcja:
Dwu- lub trzymiejscowy dwupłat o konstrukcji drewnianej.
Płaty prostokątne z zaokrąglonymi końcami, trójdzielne, dwudźwigarowe. Płat górny kryty sklejką do pierwszego dźwigara, dalej płótnem. Płat dolny kryty sklejką od dołu do drugiego dźwigara, a od góry do pierwszego dźwigara dalej płótnem. Górny płat z baldachimem na koźle z rur stalowych. Profil płatów G-593. Płaty wsparte między sobą słupkami i wykrzyżowane drutami. Lotki na dolnym płacie. Płaty składane do tyłu.
Kadłub o przekroju prostokątnym, zaokrąglony od góry, drewniany, kryty sklejką. Przód kadłuba usztywniony rurami. Osłona silnika pierścieniowa Townenda. Łoże silnika spa­wane z rur stalowych. Przód kadłuba kryty blachą aluminiową. Zbiornik na 110 l paliwa w przodzie kadłuba, oddzielony od silnika ścianą ogniowa. Kabiny odkryte, osłonięte od przodu wiatrochronem. Sterownice w obu kabinach. Tylna kabina - pilota. Za kabinami bagażnik dający się zamienić na trzecią kabinę. : Usterzenie z dźwigarami z rur duralowych i żebra­mi spawanymi z rurek stalowych, kryte płótnem. Statecznik poziomy przestawialny w locie. Stery wysokości i kierunku- identyczne i wzajemnie wymienne.
Podwozie stałe główne trójgoleniowe, dwukołowe, z amortyzatorami olejowo- powietrznymi. Płoza ogonowa spawana, stalowa, samonastawna, amortyzowana sprężyną spiralną.

Silnik- chłodzony powietrzem, 5- cylindrowy, gwiaz­dowy Armstrong Siddeley ”Genet” o mocy nominalnej 59 kW (80 KM) i mocy startowej 65 kW (88 KM). Śmigło dwułopatowe, stałe.

Dane techniczne MN-5 (wg [1]):
Rozpiętość- 9,0 m, długość- 6,7 (przed skróceniem- 7,0) m, wysokość- 2,85 m, powierzchnia nośna- 23,0 m2.
Masa własna- 420 kg, masa użyteczna- 240-315 kg, masa użyteczna max- 360 kg, masa całkowita- 660-735 kg, masa całkowita max- 760 kg.
Prędkość max- 145 km/h, prędkość przelotowa- 130 km/h, prędkość minimalna- 65 km/h, wznoszenie- 3 m/s, pułap- 3500 m, zasięg- 550 km.

Galeria

  • MN-5, rysunek w rzutach. (Źródło: Glass Andrzej ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”).
  • Samolot sportowy MN-5 ze skróconym przodem kadłuba. (Źródło: Glass Andrzej ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004).
  • Samolot sportowy MN-5 w pierwotnej wersji z długim przodem kadłuba. (Źródło: Glass Andrzej ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004).
  • MN-5 podczas IV Krajowego Konkursu Samolotów Turystycznych, 1931 r. (Źródło: Przegląd Lotniczy Aviation Revue nr 2/2000).

Źródło:

[1] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004.
blog comments powered by Disqus