M-9, 1939

Samolot szkolny, sportowy. Polska.
Samolot szkolny i sportowy M-9 konstrukcji Józefa Medweckiego. (Źródło: archiwum).

W latach 1937- 1939 konstruktor Józef Medwecki zaprojektował i zbudował wraz z Władysławem Kirylukiem w Klubie Lotniczym PWS samolot sportowy M-9. Na koncepcje samolotu duży wpływ miał samolot PWS-52. Budowa samolotu była realizowana przy pomocy Walcowni Metali "Dziedzice", Śląskiej Huty "Florian", Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej i innych firm państwowych i prywatnych.

Budowę samolotu zakończono w lipcu 1939 r. Na początku sierpnia 1939 r. samolot został oblatany. Samolot wykazał dobre właściwości pilotażowe. Wybuch wojny przeszkodził przekazaniu go do prób do Instytutu Technicznego Lotnictwa. Prototyp zamierzał zakupić Aeroklub Śląski.

Ze względu na zainteresowanie aeroklubów tym samolotem, gdyż dzięki małej mocy silnika wykazywał lepszą ekonomię niż samoloty użytkowane w aeroklubach, przewidywana była jego seryjna produkcja. W wersji seryjnej płat miał otrzymać lekki wznios.

W pierwszych dniach września 1939 r. samolot przejęło lotnictwo wojskowe. Został ewakuowany pod Lwów i prawdopodobnie uległ zniszczeniu podczas działań wojennych.

Konstrukcja.
Dwumiejscowy górnopłat zastrzałowy o konstrukcji mieszanej.
Płat prostokątny z zaokrąglonymi końcami, dwudzielny, dwudźwigarowy, kryty do przedniego dźwigara sklejką, dalej- płótnem, podparty dwiema parami zastrzałów z kroplowych rur duralowych. Lotki typu Friese, kryte płótnem.
Kadłub o przekroju eliptycznym, kratownicowy, spawany z rur stalowych, kryty płótnem na drewnianym szkielecie. Tył kratownicy o przekroju trójkątnym. Łoże silnika spawane z rur stalowych. Osłona silnika z blachy aluminiowej. Kabina zakryta, dwoje drzwi z prawej strony kadłuba.
Usterze­nie wolnonośne konstrukcji drewnianej, kryte płótnem. Stateczniki kryte sklejką, stery płótnem. Napęd lotek i sterów- linkami.
Podwo­zie stałe, wolnonośne, jednogoleniowe, dwukołowe z amortyzatorami z krążków gumowych i sprężyn spiralnych. Na nisko­ciśnieniowych kołach owiewki. Na prawej goleni stopień ułatwiający wchodzenie do kabiny. Płoza ogonowa ze stalowej sprężyny piórowej.

Silnik- chłodzony powietrzem, 4- cylindrowy, rzędowy Cirrus III mocy nominalnej 62 kW (85 KM) i mocy startowej 69 kW (94 KM).
Śmigło dwułopatowe drewniane stałe o średnicy 2,1 m. Zbiorniki na 90 l paliwa w skrzydłach.

Dane techniczne M-9 (wg [2]):
Rozpiętość- 11,0 (wg [3]- 11,3) m, długość- 7,1 (wg [1]- 7,2, wg [3]- 7,6) m, wysokość- 2,5 (wg [1]- 2,3) m, powierzchnia nośna- 16,5 (wg [1]- 18,5, wg [3]- 20,0) m2.
Masa własna- 380 (wg [1] i [3]- 425) kg, masa użyteczna- 250 (wg [1] i [3]- 225) kg, masa całkowita- 630 (wg [1] i [3]- 650) kg.
Prędkość max- 180 km/h, prędkość przelotowa- 140 km/h, prędkość min.- 70 km/h, wznoszenie- 3,0 (wg [1] i [3]- 3,5) m/s, pułap- 3500 (wg [1] i [3]- 4000) m, zasięg- 600 (wg [3]- 700) km.

Galeria

  • Samolot M-9 w widoku z przodu. (Źródło: archiwum).
  • Widok samolotu z boku. (Źródło: archiwum).
  • M-9, rysunek w rzutach. (Źródło: Glass Andrzej ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”).

Źródło:

[1] Chwałczyk T., Glass A. ”Samoloty PWS”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1990.
[2] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 2. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2007.
[3] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1977.
blog comments powered by Disqus