HL-2 "Haroldek", 1927

Samolot sportowy. Polska.
Samolot sportowy HL-2. (Źródło: archiwum).
Technik Józef Medwecki rozpoczął w połowie 1926 r. w Wielkopolskiej Wytwórni Samolotów ”Samolot” budowę samolotu sportowego. Była to jego pierwsza samodzielna konstrukcja. Przy projektowaniu korzystał z rad inż. R. Bartla i inż. Augusta Zdaniewskiego . Samolot otrzymał nazwę HL-2, od nazwiska aktora filmowego Harolda Lloyda, nazywany był też ”Haroldkiem”.

Samolot został oblatany na początku października 1927 r. i zgłoszony do I Krajowego Konkursu Awionetek (6-9.10.1927 r.). Z powodu uszkodzenia silnika podczas przelotu do Warszawy, przymusowo lądował. Wskutek spóźnienia samolot brał udział w tych zawodach poza konkursem, uzyskując o 5 punktów więcej niż zwycięski JD-2. W czasie przelotu na trasie Warszawa-Dęblin samolot przymusowo lądował, kapotując. Podczas transportu ciężarówka wywróciła się i samolot uległ uszkodzeniu. Po tym wypadku silnik został wymontowany, a samolotu nie wyremontowano.

Konstrukcja.
Dwumiejscowy górnopłat zastrzałowy (parasol) o konstrukcji drewnianej.
Płat prostokątny, dwudzielny, dwudźwigarowy, całkowicie kryty sklejką, oparty na piramidce (ze skośnym prętem biegnącym w stronę silnika) na kadłubie, wsparty dwoma zastrzałami. Cięciwa płata 1,5 m. Profil Bartel 37-lla. Napęd lotek linkami.
Kadłub o przekroju prostokątnym, drewniany, czteropodłużnicowy, kryty sklejką. Silnik i przednia cześć kadłuba osłonięte blacha aluminiowa. Zbiornik na 35 l paliwa przed kabiną, oddzielony od silnika ścianą ogniową. Kabiny odkryte, z wiatrochronami z przodu. Wejście do pierwszej kabiny, umieszczonej pod płatem, umożliwiały drzwiczki w lewym boku kadłuba, wej­ście do tylnej kabiny ułatwiał stopień w lewej burcie.
Uste­rzenie drewniane kryte sklejką. Statecznik poziomy podparty zastrzałami, statecznik pionowy usztywniony drutem. Napęd sterów linkami.
Pod­wozie stałe z rur stalowych, dwukołowe, osiowe, amortyzowane sznurem gumowym. Koła szprychowe: prawe koło pokryte płótnem. Płoza ogonowa drewniana, amortyzowana.

Silnik- chłodzony powietrzem, 3- cylindrowy, gwiazdo­wy Anzani 3A2 o mocy 26 kW (35 KM).

Dane techniczne HL-2 (wg [1] i [2]):
Rozpiętość- 11,0 m, długość- 7,0 m, wysokość- 2,2 m, powierzchnia nośna- 16,5 m2.
Masa własna- 291 kg, masa użyteczna- 175 kg, masa całkowita- 466 kg.
Prędkość max- 125 km/h, prędkość przelotowa- 102 km/h, prędkość min.- 55 km/h, wznoszenie- 1,3 m/s, pułap- 1300 m, zasięg- 250 km.

Galeria

  • Samolot sportowy HL-2. (Źródło: Glass Andrzej ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004).
  • HL-2, rysunek w rzutach. (Źródło: Glass Andrzej ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”).

Źródło:

[1] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004.
[2] Samoloty wojskowe świata 1935-1945.

blog comments powered by Disqus