MEADS
W charakterze zasadniczego środka ogniowego w programie MEADS jego partnerzy wybrali amerykański kierowany pocisk rakietowy Lockheed Martin PAC-3 MSE. Jednak ze względu na bardzo wysoki koszt pocisku PAC-3 MSE postanowiono, że zestaw MEADS będzie systemem dwupasmowym, który dysponować będzie dwoma typami pocisków kierowanych- jednym o niezwykle wysokich osiągach, ale drogim przy zakupie i w eksploatacji, przeznaczonym do zwalczania najgroźniejszych celów oraz drugim, prostszym i tańszym, który będzie można użyć przeciwko mniej wymagającym celom. Jako pociski uzupełniające zostały wybrane: Diehl BGT Defence IRIS-T SL przez Niemcy oraz opracowana na bazie systemu MBDA ”Aspide 2000” przez Włochy.
W Polsce.
Na początku lat 2000-nych przewidywano wyposażenie Wojsk Obrony Przeciwlotniczej w sprzęt rakietowy nowej generacji, mogący zwalczać rakiety balistyczne, pociski samosterujące i bezpilotowe aparaty latające. Jako następcę zestawów S-125 ”Newa” rozważano m.in. perspektywiczny NATO-wski zestaw MEADS.
Konstrukcja:
Źródło:
[1] Zawadzki W. ”Mniejsze i nowocześniejsze-WLOP 2003”. Lotnictwo nr 1/2003.[2] Gyurösi M. ”Nowości obrony przeciwlotniczej AD 2008”. Nowa Technika Wojskowa nr 8/2008.
[3] Szulc T. ”Międzynarodowy Salon Lotniczy ILA w Berlinie”. Nowa Technika Wojskowa nr 7/2008.