PM-2 "Ara", 1981

Ultralekki motoszybowiec. Polska.
Motoszybowiec miękkopłat PM-2 "Ara". (Źródło: Skrzydlata Polska z dnia 30.05.1982).
Dwusilnikowy ultralekki motoszybowiec PM-2 ”Ara” został zbudowany przez inż. Jerzego Majewicza i Andrzeja Piotrowicza. Samolot był wzorowany na bardzo wówczas popularnym ULM-ie Eipper-Formance ”Quicksilver-E”. Konstrukcja powstała w Młodzieżowym Domu Kultury w Krakowie Nowej Hucie, zbudowana przez 9-osobowy zespół chłopców w wieku 16-19 lat. Początkowo zastosowano pojedynczy silnik. Próby wykazały jednak niedostateczny ciąg zespołu napędowego. Wykonano jednak kilkadziesiąt skoków-lotów tuż przy ziemi i zdecydowano się na przebudowę na wersję dwusilnikową, zastosowano silniki skonstruowane z elementów silnika motocykla MZ. Prace trwały ponad dwa lata. Tak długi czas budowy spowodowany był wieloma zmianami i poprawkami, a także kłopotami związanymi ze zdobywaniem materiałów.

PM-2 oblatany został w czerwcu 1981 r. pod Krakowem. Po kilku drobnych poprawkach rozpoczęto normalne loty w okolicach Krakowa. Samolot prezentowany był na I Ogólnopolskim Zlocie Konstruktorów Amatorów Lotniczych w Łodzi (13- 19.07.1981 r.). Do 18.10.1981 r. trzydziestu pilotów wykonało na nim 147 lotów w łącznym czasie 21 h 48'.

Uległ rozbiciu w dniu 4.05.1982 r. w Krakowie- Nowej Hucie na pograniczu Zesławic i Ra­ciborowic, w wypadku zginął J. Majewicz. Podczas lotu na wysokości ok. 150 m w burzliwej atmos­ferze motoszybowiec wszedł w ostrą spi­ralę, nie wychodząc z niej do ziemi. Przyczyną wypadku było prawdopodobnie zmęczenie materiałowe konstrukcji. ULM nie miał rejestracji. PM-2 ”Ara” była pierwszym polskim motoszybowcem- miękkopłatem oraz pierwszym polskim amatorskim jednomiejscowym samolotem dwusilnikowym.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy górnopłat usztywniony linkami (miękkopłat sterowany aerodynamicznie) o konstrukcji metalowo-dakronowej.
Płat o obrysie trapezowym. Dwa rurowe dźwigary duralowe z rozpiętym miękkim pokryciem (dakron). Lotki klasyczne, nitowane z rur duralowych, pokryte płótnem. Na końcach skrzydeł płyty brzegowe z łyżwami z blach sprężystych. Płat usztywniony linkami.
Kadłub płaski, kratownicowy z rur duralowych. W przedzie kadłuba odkryty fotel pilota.
Usterzenie płytowe z rur duralowych, kryte płótnem, w układzie litery T.
Podwozie klasyczne stałe.

Wyposażenie- miniaturowa radiostacja tranzystorowa o zasięgu ok. 10 km.

Napęd- początkowo jeden silni ze śmigłem pchającym, później 2 silniki (przerobione od MZ 250) o mocy 14 kW (19 KM), śmigła pchające.

Dane techniczne PM-2 ”Ara” (wg [1]):
Rozpiętość- 12,2 m, długość- 6,5 m, wysokość- (wg [2]- 2,8) m, powierzchnia nośna- 18,0 m2.
Masa własna- 150 kg, masa użyteczna- 100 kg, masa całkowita- 250 kg.
Prędkość max- 70 km/h, prędkość przelotowa- (wg [2]- 60) km/h, prędkość minimalna- 40 km/h, wznoszenie- 1 m/s, opadanie- (wg [2]- 1,5 m/s przy 45 km/h), doskonałość- 8,5, pułap- 1600 (wg [2]- 2000) m, czas lotu- 48'.

Galeria

  • Motoszybowiec miękkopłat PM-2 "Ara". (Źródło: Skrzydlata Polska z dnia 30.05.1982).
  • Motoszybowiec PM-2 "Ara". (Źródło: archiwum).

Źródło:

[1] Wojciechowski J. ”Ultralekkie szybowce i samoloty”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1986.
[2] Majewicz J. "Motoszybowiec miękkopłat PM-2 Ara". Skrzydlata Polska z dnia 30.05.1982.
[3] Glass A. "Polskie samoloty i motoszybowce amatorskie". Technika Lotnicza i Astronautyczna nr 1/1984.
[4] "Z Kraju". Technika Lotnicza i Astronautyczna nr 7/1982.
blog comments powered by Disqus