Maj "Moto-Sroka", 1974

Motoszybowiec amatorski. Polska.
Motoszybowiec amatorski ”Moto-Sroka” zbudowany przez Mariana Maja w wersji zmodernizowanej przez Adama Lorenza. (Źródło: ”Polskie konstrukcje amatorskie”).

Marian Maj przebudował szybowiec SZD-15 ”Sroka” (SP-1720) na motoszybowiec ”Moto-Sroka”. Silnik WV1200 zabudowano w przód kadłuba. Poczyniono poważne zmiany w strukturze płatowca: dorobiono drewniany resor i dwa koła główne, poszerzono otwór kabiny, zmieniono owiewkę.

Motoszybowiec został oblatany w maju 1974 r.

Później sprzedał ją do Wrocławia, gdzie Adam Lorenz dokonał modyfikacji, dodając trójkołowe podwo­zie i zmieniając wiatrochron.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy górnopłat o konstrukcji drewnianej.
Kabina odkryta.
Podwozie jednotorowe stałe, póżniej trójkołowe z kołem przednim.

Silnik - VW 1200 o mocy 35 kW (48 KM) zabudowany z przodu kadłuba, śmigło ciągnące. Wg [2]- silnik posiadał moc 14,7 kW (20 KM)

Dane techniczne ”Moto-Sroka” (wg [1]):
Rozpiętość- 14,5 m, długość- 6,9 m, wysokość bez silnika- 1,5 m, powierzchnia nośna- 14,5 m2.
Masa własna- (wg [3]- 220) kg, masa całkowita- (wg [3]- 320) kg.
Prędkość max- (wg [3]- 120) km/h, prędkość minimalna- (wg [3]- 52) km/h, wznoszenie- 3,5 m/s, czas lotu- 2 h.

Galeria

  • Motoszybowiec amatorski ”Moto-Sroka” (SP-1720) w wersji z 1974 r. (Źródło: Technika Lotnicza i Astronautyczna nr 1/1984).
  • Motoszybowiec amatorski ”Moto-Sroka” z silnikiem VW 1200, Radom, 1974 r. (Źródło: Pod redakcją Andrzeja Glassa i Tomasza Murawskiego ”Polskie Szybowce 1945-2011. Problemy rozwoju”).

Źródło:

[1] Polskie konstrukcje amatorskie.
[2] Pod redakcją A. Glassa i T. Murawskiego "Polskie Szybowce 1945-2011. Problemy rozwoju". Wydawnictwo SCG. Bielsko-Biała 2012.
[3] Glass A. "Polskie samoloty i motoszybowce amatorskie". Technika Lotnicza i Astronautyczna nr 1/1984.

blog comments powered by Disqus