Projekt opracował inż. Jerzy Rudlicki w wytwórni ZMP&L. Był to dalszy rozwój samolotu Lublin R-XIII. Samolot był wzorowany na rekordowym R-XIIIDr (R-XXIII). Opracowany na konkurs Departamentu Aeronautyki z 1934 r. na samolot towarzyszący, następcę Lublina R-XIII. Zwycięzcą konkursu został RWD-14 (na konkurs wpłynęły również dwa projekty z PWS: PWS Z-7 i PWS U-6).

Pewne cechy tej konstrukcji miał również prototyp R-XIIIF, który następnie produkowano w niewielkiej serii w ZMP&L i następnie w LWS w 1936 r.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy górnopłat zastrzałowy (parasol) o konstrukcji mieszanej.
Płat dwudźwigarowy, drewniany.
Kadłub kratownicowy spawany z rur stalowych z lekko oprofilowanym kadłubem. Kabiny odkryte.
Podwozie klasyczne stałe.

Silnik- PZL-WS G-1620B ”Mors II” (”Wydra”) o mocy 316 kW (430 KM).