Lublin R-IX, 1929

Samolot pasażerski. Polska.
Samoloty pasażerski Lublin R-IX. (Źródło: archiwum).
Inż. Jerzy Rudlicki w Zakładach Mechanicznych Plage & Laśkiewicz zaprojektował w drugiej połowie 1928 r., na zamówienie LOPP, samolot pasażerski Lublin R-IX. Był to dalszy rozwój samolotu Lublin R-VIII. Samolot otrzymał on inny kadłub o zmienionej konstrukcji i inny silnik. Płaty i usterzenie były niemal identyczne, jak w R-VIII. Prototyp został oblatany 18.04.1929 r. i następnie pokazany na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu w czerwcu 1929 r.

Prototyp nie odpowiadał warunkom stawianym przez PLL ”LOT” i nie został przyjęty do komunikacji lotniczej. Miał osiągi niższe od użytkowanych przez ”LOT” samolotów Fokker F-VIIA/1m oraz Junkers F-13, oraz wymagał więcej prac obsługowych od tych samolotów. Samolot został odstawiony do hangaru sterowcowego w Poznaniu i po kilku latach skasowany.

Konstrukcja.
Dwupłat o konstrukcji mieszanej. Załoga- 2 osoby, pasażerów- 6.
Płaty prostokątne, drewniane, trójdzielne, dwudźwigarowe, dźwigary skrzynkowe, żebra ze sklejki. Kryte do przedniego dźwigara sklejką, dalej płótnem (wg [1], natomiast wg [2] pokrycie noska do 1 dźwigara sklejką, całość pokryta płótnem). Usztywnione miedzy sobą słupkami z rur duralowych i stalowymi cięgnami. Środkowa cześć dolnego płata integralna z kadłubem i podparta do niego zastrzałami. Baldachim górnego płata wsparty na piramidce z rur na kadłubie. Cięciwa płatów 2,6 m. Na górnym płacie- lotki, wyposażone w skrzydełka odciążające Avro. Okucia płatów- duralowe.
Kadłub spawany z rur stalowych, kryty płótnem. Łoże silnika z rur stalowych. Osłona przodu kadłuba z blachy aluminiowej. W przodzie kadłuba, za ścianą ogniową, zbiornik o pojemności 600 l paliwa, wyrzucany awaryjnie. Kabina pasażerów zakryta. Drzwi do kabiny pasażerskiej z lewej strony kadłuba. Kabina załogi odkryta, za kabiną pasażerską.
Usterzenie drewniane, kryte płótnem. Statecznik poziomy przestawialny w locie, usztywniony zastrzałami i cięgnami.
Podwozie stałe, trójgoleniowe z rur stalowych, z amortyzatorami olejowo- powietrznymi Aerol. Płoza ogo­nowa drewniana, amortyzowana sznurem gumowym.

Silnik- chłodzony powietrzem, 9- cylindrowy, gwiazdowy Gnôme-Rhône ”Jupiter 9A” o mocy nominalnej 331 kW (450 KM) i mocy startowej 353 kW (480 KM). Śmigło dwułopatowe, drewniane, stałe, o średnicy 4,2 m.

Dane techniczne Lublin R-IX (wg [1]):
Rozpiętość- 17,0 m, długość- 12,1 m, wysokość- 4,5 m, powierzchnia nośna- 76,0 m2.
Masa własna- 1814 kg, masa użyteczna- 1286 kg, masa całkowita max.- 3100 kg.
Prędkość max- 175 km/h, prędkość przelotowa- 145 km/h, prędkość minimalna- 85 km/h, wznoszenie- 3,5 m/s, pułap- 4000 m, zasięg- 700 km.

Galeria

  • Samoloty pasażerski Lublin R-IX. (Źródło: forum.odkrywca.pl).
  • Lublin R-IX, rysunek w rzutach. (Źródło: Glass Andrzej ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-19Lublin R-IX, rysunek w rzutach. (Źródło: Glass Andrzej ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”).39”).

Źródło:

[1] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1977.
[2] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004.
blog comments powered by Disqus