Arla-II, 1923

Projekt samolotu rozpoznawczego i szkolnego. Polska.
W marcu 1923 r. została powołana komisja CZL do zbadania samolotu Brandenburg K-1, przesłanego jako wzorzec do produkcji tych samolotów w wytwórni Plage & Laśkiewicz. W sporządzonym protokole sugerowano m.in. zlecenie wytwórni Plage & Laśkiewicz opracowania projektu nowego samolotu, który z większym powodzeniem mógłby zastąpić przestarzały Brandenburg K.

Wojskowa Centrala Badań Lotniczych wydała dane wyjściowe dla samolotu, zalecające m.in. zastosowanie silnika Austro-Daimler o mocy 147 kW (220 KM), których były znaczne zapasy. Założenia określały również żądane osiągi: prędkość maksymalną nad ziemią 220 km/h i na wys. 3000 m 200 km/h, prędkość minimalną 130 km/h, czas wznoszenia na wys. 1000 m- 2 min i na 3000 m- 7 min 30 s, pułap 8000 m.

W kwietniu 1923 r. zlecono wytwórni Plage & Laśkiewicz opracowanie projektu. Samolot Arla-II przeznaczony był do rozpoznania bliskiego zasięgu i dla szkoły obserwatorów lotniczych. Płatowiec zapewniał dobre pole widzenia zarówno z kabiny pilota, jak i obserwatora. Obsłudze technicznej zapewniono łatwy dostęp do zespołów najczęściej uszkadzanych lub najszybciej zużywających się części płatowca i silnika. Z projektu jednak wynikało, że przy zastosowanym silniku Austro-Daimler niemożliwe będzie dotrzymanie warunków określonych w założeniach technicznych. Prace nad projektem zostały wstrzymane wobec niemożności spełnienia warunków wynikających z danych wyjściowych oraz nierealnych wymogów stawianych przez WCBL i CZL. Zrezygnowano również z zamówienia dwóch płatowców: jednego do próby statycznej i drugiego do badań w locie. Zaniechana została także koncepcja budowy seryjnej większej liczby tych płatowców, odpowiedniej do posiadanej liczby silników.

Konstrukcja:
dwumiejscowy dwupłat o konstrukcji drewnianej.
Pokrycie z płótna i sklejki.

Uzbrojenie: 1 stały karabin maszynowy pilota Vickers wz.09 i 2 sprzężone karabiny maszynowe Lewis wz.15 obserwatora. Udźwig bomb- 98 kg. Uzbrojenie było wzajemnie wymienne i montowano je alternatywnie jedynie w wersji strzeleckiej lub bombowej. Lecąc np. na bombardowanie, samolot miał zdemontowane maszynowe.

Wyposażenie: radiostacja K-6 i 2 aparaty fotograficzne F-25 i F-50.

Silnik- Austro-Daimler o mocy 147 kW (220 KM).

Dane techniczne Arla-II (wg [1]):
Rozpiętość- 11,0 m, długość- 7,8 m, wysokość- 3,2 m, powierzchnia nośna- 31,0 m2.
Masa własna- 900 kg, masa użyteczna- 360 kg, masa całkowita- 1260 kg.
Prędkość max- 170 km/h, pułap- 3500 m.

Źródło:

[1] Morgała A. ”Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924”. Wyd. Bellona; Wyd. Lampart. Warszawa 1997.
blog comments powered by Disqus