Lockheed Martin F-16E/F "Fighting Falcon", 2003

Samolot myśliwski wielozadaniowy. USA.
Samolot myśliwski wielozadaniowy Lockheed Martin F-16E ”Fighting Falcon” lotnictwa wojskowego Zjednoczonych Emiratów Arabskich. (Źródło: Hohum via ”Wikimedia Commons”).

Nowa wersja samolotu myśliwskiego Lockheed Martin F-16 Block 60 została opracowana specjalnie w oparciu o wysokie wymagania Zjednoczonych Emiratów Arabskich (ZEA). Stanowi znaczny skok techniczny, nawet w stosunku do nowoczesnych Lockheed Martin F-16C/D Block 50/52 Advanced ”Fighting Falcon”. Te bardzo wysokie wymagania wymagają wyjątkowego wyposażenia samolotu skutecznymi środkami wykrywania celów powietrznych i naziemnych i to zarówno przy pomocy radiolokatora, jak i kamer termowizyjnych, zaawansowanego technicznie systemu walki radioelektronicznej oraz odpowiednio skutecznego, autonomicznego układu nawigacyjnego, pozwalającego na precyzyjne prowadzenie samolotu nad obszarami pustynnymi. Ze względu na zakres wprowadzonych zmian, zdecydowano się na oficjalne oznaczenie tych maszyn jako F-16E (jednomiejscowe) oraz F-16F (dwumiejscowe) i nazwę "Desert Falcon".

Samoloty są napędzane silnikami General Electric F110-132 o ciągu z dopalaniem aż 145,0 kN. Zastosowano konforemne zbiorniki dodatkowe, które zwiększa zasięg samolotu do przebazowania do ponad 4500 km. Zwiększenie masy startowej samolotu, spowodowane zamontowaniem bogatego wyposażenia elektronicznego oraz wprowadzeniem dodatkowego paliwa, wymagało zmian w konstrukcji płatowca. Wręgi kadłuba oraz dźwigary skrzydeł zostały pogrubione i wzmocnione, podobnie jak samo pokrycie. Jednocześnie zastosowano nowe stopy duraluminium oraz w większym stopniu- kompozyty. Samolot otrzymał nowoczesny system nawigacyjno-celowniczy i bardzo rozbudowany system samoobrony samolotu. Powierzchnia samolotu została prawdopodobnie pokryta materiałami RAM, absorbującymi promieniowanie radiolokacyjne.

F-16F Block 60 został oblatany 6.12.2003 r. Dostawy, do bazy Tucson w Arizonie, gdzie na bazie 162. Skrzydła Myśliwskiego Gwardii Narodowej zostało zorganizowane szkolenie arabskiego personelu, rozpoczeły się w kwietniu 2004 r.. Kolejne samoloty miały przez pewien czas uczestniczyć w próbach systemu awionicznego. Łącznie do końca 2007 r. ZEA miało otrzymać 55 jednomiejscowych F-16E i 25 dwumiejscowych F-16F.

W 2006 r. Lockheed Martin pracował nad zaawansowaną wersją F-16, nazwaną roboczo F-16NG (Next Generation) aby spełnić żądania nowych potencjalnych użytkowników, a zwłaszcza Indii, które pod koniec br. mają wydać oficjalne zapytania ofertowe (RFP) na zbliżony samolot. F-16NG ma łączyć najlepsze cechy F-16 Block 50/52 i F-16 Block 60 oraz technologie zastosowane w Lockheed Martin F-22 "Raptor" i Lockheed Martin F-35 ”Lightning II”. Napęd miały stanowić zaawansowane wersje silników F100 i F110. Rozważane były radary z fazowaną anteną aktywną (AESA), bazujące na APG-80 oraz APG-79. F-16NG przeznaczony był dla użytkowników, którzy chcieliby odnowić swoją flotę samolotów wielozadaniowych, lecz nie stać ich na maszynę klasy F-35.

W dniu 16.10.2015 r. oblatany został prototyp samolotu F-16V. Nowa wersja otrzymała nazwę "Viper" (Żmiją). Samolot został wyposażony w stację radiolokacyjną APG-83 SABR (Scalable Agile Beam Radar) z aktywnym skanowaniem elektronicznym (AESA- Active electronically scanned array). F-16V otrzymał nowe elementy awioniki i szynę danych Ethernet o wysokiej przepustowości oraz zmodernizowane wyposażenie do walki elektronicznej (WRE). Może przenosić także zasobnik celowniczy Sniper Extended Range (XR) oraz uzbrojenie precyzyjne.

W 2016 r. została podana informacja o sfinalizowaniu kontraktu na produkcję F-16 Block 70/72 wyłącznie w Indiach. Według planów, pierwsze indyjskie F-16 miały zejść z linii montażowych w latach 2019- 2020. Prawdopodobnie produkcja miałby być podjęta w firmie Tata Advanced Systems Ltd. Prototyp F-16 Block 70/72 oparty jest na płatowcu Block 60/62 i został wyposażony w stację radiolokacyjną AN/APG-80 z aktywnym skanowaniem elektronicznym (AESA; Active electronically scanned array) oraz silnik turbowentylatorowy General Electric F-110-GE-132 (Block 70) lub Pratt & Whitney F-100-PW-229EEP (Block 72).

Konstrukcja:

Wyposażenie:
- system nawigacyjno-celowniczy: radiolokator Northrop Grumman AN/APG-80 z anteną o aktywnie skanowanej sieci fazowej oraz integralna kamera termowizyjna o szerokim polu widzenia zamontowana w nosowej części kadłuba, podwieszony zasobnik celowniczy Lockheed Martin PANTERA z kamerą termowizyjną zakresu 3-5 um, kamerą TV CCD. Zasobnik dysponuje laserowym dalmierzem i podświetlaczem celów, a także urządzeniem śledzącym podświetlenie laserowe z innych źródeł. Zintegrowany system transmisji danych w postaci terminalu Link 16 oraz modemu IDM, które wspólnie umożliwiają przekazywanie danych o sytuacji taktycznej,
- system samoobrony i walki radioelektronicznej: układ wykrywania i analizy opromieniowania radiolokacyjnego, układ ostrzegania przed odpalonymi pociskami pracującego w podczerwieni, zestaw nadajników zakłócających (wbudowanych), wyrzutniki flar i dipoli dużego kalibru oraz holowana pułapka radiolokacyjna.

Silnik- General Electric F110-132 o ciągu z dopalaniem 145,0 kN.

Inne wersje:
Lockheed Martin (General Dynamics) F-16A/B ”Fighting Falcon”
Lockheed Martin (General Dynamics) F-16C/D ”Jastrząb” (”Fighting Falcon”)
Lockheed Martin F-16 ”Fighting Falcon" - zastosowanie

Źródło:

[1] Kutnik S. ”F-16 Block 60 nadchodzi”. Lotnictwo nr 1/2004.
[2] "Oblot najnowocześniejszego wariantu F-16". Nowa Strategia - Portal militarno-historyczny.
[3] "Indie będą produkować amerykańskie F-16 Block 70/72". Nowa Strategia - Portal militarno-historyczny.
blog comments powered by Disqus